Kup teraz na Allegro.pl za 19,78 zł - ŻYWY OCET JABŁKOWY NIEPASTERYZOWANY MĘTNY 700 ml (10122273471). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! Ocet jabłkowy z zieloną herbatą w formie syrop zawiera w składzie ocet jabłkowy, Wyciąg wodny z zielonej herbaty 20%. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2010. Jego status w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. suplement diety Ocet jabłkowy z zieloną herbatą został wyprodukowany przez P.P.H.U. Planta – Lek Halina Krutul, Wrocław, oraz zgłosiła go do rejestracji Darmowa dostawa: od 199 zł Zobacz koszty dostawy. Ocet malinowo-jabłkowy Olini to naturalny, orzeźwiający napój powstały w wyniku kilkumiesięcznej, powolnej fermentacji polskich malin i jabłek. Jest delikatniejszy niż ocet z samych jabłek. Powstaje w sposób w pełni naturalny, bez dodatku cukru i konserwantów, to produkt aktywny MK cafe premium 500G cena. Ksylitol fiński 1KG. Kawa lavazza espresso italiano. Naturo, Ocet jabłkowy niefiltrowany, 5L od 56,97 zł Porównanie cen w 1 sklepach Zobacz pozostałe produkty w kategorii Octy Najlepsze oferty Opinie klientów - Ceneo.pl. Jak ocet jabłkowy przyspiesza proces odchudzania? Ocet jabłkowy jak sama jego nazwa wskazuje, pochodzi z jabłek. Pokrojone jabłka są poddawane procesowi fermentacji, w trakcie którego cukier w nich zawarty, zamienia się w alkohol. Podczas produkcji octu, dodaje się do niego specjalne bakterie, dzięki którym powstaje kwas octowy Jeśli już będziesz miała swój własny, pyszny ocet jabłkowy, pij poranną szklaneczkę z octem na zdrowie, o czym przeczytasz więcej w: Ocet jabłkowy zalety. Przepis na: Jabłkowy ocet domowy Składniki do przygotowania octu jabłkowego. 2 kg jabłek – dojrzałych, najlepiej słodkich; 2 litry wody . Ocet jabłkowy – właściwości i zastosowanie. Czy warto go pić? Ocet jabłkowy wydaje się być remedium na wiele dolegliwości, ale czy słusznie? Jakie właściwości ma ocet jabłkowy i jak samodzielnie przygotować go w domu? Jak go mądrze stosować? Podpowiadamy. Jak większość fermentowanych produktów i ocet jabłkowy został odkryty całkowicie przypadkowo. Gliniane naczynie z alkoholem otrzymanym z jabłek pozostawione bez nadzoru po czasie zawierało już zupełnie inny płyn. Metodą prób i błędów doskonalono proces produkcji octu jabłkowego. Jego właściwości lecznicze doceniali Babilończycy, Kleopatra czy Hipokrates. Tysiące lat używania tego specyfiku zaowocowały wieloma celnymi obserwacjami nad jego właściwościami. Ocet jabłkowy – co to jest? Jak powstaje? Według polskich standardów (zgodnie z normą PN-EN-13188) ocet jest definiowany jako produkt otrzymany wyłącznie w procesie biologicznym dwóch fermentacji: alkoholowej i octowej z surowców pochodzenia rolniczego. Tym samym ocet jabłkowy jest produktem otrzymywanym w wyniku fermentacji jabłek (lub soku jabłkowego), która odbywa się na skutek synergistycznego działania drożdży i bakterii octowych. W pierwszym etapie cukry zawarte w owocach trawione są przez drożdże do alkoholu etylowego. W drugim natomiast bakterie kwasu mlekowego „kończą” proces fermentacji, utleniając etanol do kwasu octowego. Inna definicja tego produktu spożywczego o niezwykle szerokim zastosowaniu brzmi następująco: niefiltrowany, niesłodzony, bezalkoholowy napój wykonany z jabłek lub soku jabłkowego, bądź cydru jabłkowego, często z dodatkiem aromatów lub barwników. Ocet jabłkowy a ocet winny Zarówno ocet jabłkowy, jak i ocet winny swoją kwasowość zawdzięczają obecności tej samej substancji chemicznej – kwasu octowego. Różnią się natomiast wyjściowym surowcem, z którego w wyniku fermentacji kwas octowy powstaje. Bazą octu jabłkowego są owoce, sok owocowy lub cydr (napój alkoholowy powstający z fermentowanych owoców, w tym wypadku jabłek). Bazą octu winnego jest natomiast wino. Ocet jabłkowy jest produktem naturalnej fermentacji surowców roślinnych. Jego skład jakościowy i ilościowy będzie się różnił w zależności od jakości użytych do jego produkcji owoców. Uogólniając możemy powiedzieć, że produkt ten charakteryzuje się bogatym składem w którym można wyróżnić substancje o pozytywnym oddziaływaniu na organizm ludzki: antyoksydanty (przykładowo kwas chlorogenowy, katechina, tanina, kwas propionowy, kwas jabłkowy, kwas cytrynowy czy beta-karoten), bakterie probiotyczne, witaminy (witamina C oraz witaminy z grupy B), makro- i mikorelementy (potas, wapń, magnez, sód, fosfor, żelazo). Co więcej, podczas produkcji octu jabłkowego nie rzadko używa się dodatkowych składników, które wpływają na jego jakość, smak oraz prozdrowotne właściwości. Pośród najczęściej używanych dodatków można wymienić cukier, miód, rodzynki. Te składniki dostarczają dodatkowego surowca do przetworzenia w procesie fermentacji, przez co jest on dłuższy, a ocet bardziej kwaśny. Z drugiej strony miód czy rodzynki to źródło dodatkowych antyoksydantów, witamin i minerałów, które przekładają się na wyższą jakość finalnego produktu. Polecane dla Ciebie kapsułki, detoks, przemiana materii zł płyn, dla alergików, dla wegan, bez barwników, dla wegetarian, bez sztucznych barwników zł maseczka, łojotok, produkt naturalny zł kapsułki, odchudzanie zł Ocet jabłkowy i jego właściwości Na temat octu jabłkowego napisano książki i wiele publikacji naukowych. Jednak większość jago zastosowań to efekt doświadczenia praktyków tzw. medycyny ludowej. Bezsprzecznie ocet jabłkowy jest bogaty w witaminy, minerały, antyoksydanty oraz – co najważniejsze – probiotyczne mikroorganizmy. Na co zatem pomoże ten naturalnie fermentowany eliksir? W badaniach naukowych wykazano, że ocet jabłkowy ma właściwości przeciwbakteryjne (np. w stosunku do bakterii wpływa na obniżenie poziomu cukru we krwi, poprawia pracę serca, może wspomagać odchudzanie, jest czynnikiem pozytywnie wpływającym na kondycję skóry. Ocet jabłkowy na odchudzanie i regulację poziomu cukru we krwi Badania przeprowadzone na grupach ochotników wykazały, że wprowadzenie octu jabłkowego do jadłospisu wspomaga proces odchudzania. Jako konkluzję kilku badań wskazano wpływ octu jabłkowego na uczucie sytości, co powoduje spożywanie mniejszych (niż bez jego spożycia) ilości kalorii podczas posiłku. Należy jednak pamiętać, że samo spożywanie octu jabłkowego nie jest skutecznym środkiem na utratę niechcianych kilogramów. Zdrowa dieta i regularnie ćwiczenia fizyczne to dwa filary skutecznego odchudzania, które mogą być jedynie wspierane przez doraźne środki. Nie bez znaczenia jest również wpływ octu jabłkowego na gospodarkę cukrów w naszym organizmie. Zażywanie octu jabłkowego obniża poziom cukru we krwi po posiłku oraz mierzony po nocnym spoczynku. Może być to pomocne w terapii np. cukrzycy typu 2, z zaznaczeniem, że nie może zastępować zleconej przez lekarza diabetologa terapii. Ocet jabłkowy na skórę Używając internetowych wyszukiwarek, można odnieść wrażenie, że ocet jabłkowy jest remedium na niemal każdą skórną przypadłość. Według użytkowników działa między innymi na kaszaki, brodawki, włókniaki, łupież, grzybicę paznokci, trądzik, odciski, zmarszczki, rogowacenie mieszkowe, przebarwienia, liszaj, łuszczycę i wiele innych. Mało jest natomiast dowodów naukowych potwierdzających owe podania ustne. Niemniej jednak właściwości antybakteryjne i kwasowe pH sprawiają, że z chęcią ocet jabłkowy jest stosowany w pielęgnacji skóry twarzy głowy i reszty ciała. Może być używany na twarz jako tonik, przywracający naturalne kwasowe pH naszej skóry, które zaburzane jest przez niemalże wszystkie środki myjące (w tym wodę wodociągową). Zaleca się stosowanie go w rozcieńczeniu jedna część octu i dwie części wody. Dla skór wrażliwych warto zastosować niższe stężenie octu w celu uniknięcia podrażnień. Świetnie sprawdzi się jako dodatek do kąpieli ciała (około 2 szklanki octu na wannę wody) lub stóp (np. z solą Epsom), do usunięcia niechcianego zapachu. Stosowany bezpośrednio na skórę głowy również może mieć dobre oddziaływanie. Nie jest to potwierdzone badaniami, jednak mówi się, że pomaga w terapii łupieżu. Przywraca naturalne kwaśne pH skóry, a zawarty w nim kwas octowy może hamować rozwój grzyba odpowiedzialnego za wystąpienie tego schorzenia skalpu. W przypadku leczenia trądziku i innych zmian skórnych również brak jest rzetelnych badań naukowych. Owszem ocet jabłkowy ma właściwości przeciwdrobnoustrojowe, więc teoretycznie może wspomagać walkę z wieloma schorzeniami skórnymi, jednak równie dobrze może powodować podrażnienie zmienionego chorobowo miejsca. Decyzję o terapii z użyciem octu jabłkowego warto skonsultować ze specjalistą. Ocet jabłkowy na włosy Stosowany na włosy ocet jabłkowy zdecydowanie poprawi ich kondycję. Dzięki kwasowemu pH przywraca naturalny odczyn skóry głowy. Pomaga domknąć łuskę włosa, dzięki czemu stają się one bardziej lśniące i miękkie w dotyku, a także lepiej nawilżone i odporne na uszkodzenia mechaniczne (np. podczas rozczesywania czy stylizacji). Ocet jabłkowy może być stosowany np. w postaci płukanki, która dodatkowo pomaga usunąć z włosów nadbudowaną warstwę produktów do stylizacji oraz wpływa na rozluźnienie tych włosów, które się skołtuniły. Płukankę z octu jabłkowego można przygotować, mieszając go z wodą w stosunku 1:1 (jeżeli masz delikatną skórę głowy, rozważ przygotowanie mniej stężonego roztworu). Należy nałożyć ją na włosy po ich wcześniejszym umyciu, ale przed odżywką. Po aplikacji pozostawiamy ocet na kilka minut na włosach, a następnie spłukujemy, najlepiej chłodną wodą. Na rynku znajdziemy również gotowe do użycia preparaty z octem jabłkowym, np. w formie wygodnego sprayu. Ocet jabłkowy na cholesterol i ciśnienie Badania przeprowadzone na modelach zwierzęcych pozwalają wnioskować, że wprowadzenie do diety octu jabłkowego obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi oraz obniża ciśnienie. Są to czynniki istotne w prewencji chorób serca. Ocet jabłkowy na zapalenie stawów Obiegowa opinia głosi, że wprowadzenie do diety octu jabłkowego może przynieść ulgę związaną z symptomami zapalenia stawów (artretyzmu). Brak jest natomiast naukowych dowodów potwierdzających takie jego działanie. Wedle rekomendacji amerykańskiej fundacji zajmującej się tym schorzeniem – Arthritis Fundation – możemy tę właściwość octu jabłkowego wsadzić między mity. Postuluje się, że efekt ulgi relacjonowany przez osoby stosujące ocet na zapalenie stawów związany jest ze wspomaganiem utraty masy ciała, polepszeniem wskaźnika BMI, a przez to odciążeniem chorych ruchomych połączeń w ciele. Ocet jabłkowy do celów spożywczych Ocet jabłkowy z powodzeniem może stanowić zdrowszy substytut tradycyjnego octu spirytusowego. Możemy go zatem używać do sporządzenia domowego sosu winegret, majonezu czy podczas gotowania jajek w koszulce. Świetnie nadaje się również do marynowania czy jako dodatek do zup, sosów lub deserów, który nada głębi ich smaku. Zamiana octu spirytusowego na jabłkowy może mieć znaczenie dla dzieci, które zazwyczaj nie przepadają za ostrym i często drażniącym smakiem tego pierwszego. Pomoże również w trawieniu. Może być także przydatny podczas mycia warzyw i owoców. Choć większość zwolenników tego sposobu używa go w celu usunięcia nawozów sztucznych i pestycydów z powierzchni roślin, nie ma naukowych dowodów na działanie takich zabiegów. Niemniej jednak może być to dobra praktyka, gdyż ocet jabłkowy pomaga w usunięciu chorobotwórczych mikroorganizmów np. bakterii czy Salmonelli. Inne zastosowania octu jabłkowego Ocet jabłkowy znajdzie także zastosowanie w gospodarstwie domowym jako: ekologiczny środek do sprzątania – roztwór octu jabłkowego w wodzie (stosunek 1:2), pułapka na owady, zwłaszcza muszki owocówki; do naczynia należy wlać ocet i dodać kilka kropel płynu do naczyń; zapach przyciągnie owady, które niejednokrotnie panoszą się po całej kuchni, do czyszczenia szczoteczek do zębów – mało kto myśli by dokładnie wyczyścić szczoteczkę do zębów po jej użyciu; warto jednak wprowadzić ten nawyk do swojej rutyny, gdyż nieodpowiednio czyszczona szczoteczka staje się siedliskiem bakterii, które wkładamy do ust. Między wymianą szczoteczki na nową warto co jakiś czas wsadzić ją na 30 minut do roztworu zawierającego pół kubka wody, 2 łyżki octu jabłkowego i 2 łyżki proszku do pieczenia. Pamiętajmy tylko, by przed użyciem szczoteczki porządnie ją wypłukać, gdyż pozostały ocet może uszkodzić szkliwo naszych zębów. Warto również odnieść się do wątku pojawiającego się w wielu miejscach, gdzie prowadzona jest dyskusja o occie jabłkowym. Chodzi o jego toksyczność w stosunku do czerwonych krwinek i możliwość wywołania anemii. Kwas octowy, będący składnikiem octu jabłkowego, faktycznie powoduje lizę erytrocytów – zniszczenie czerwonych krwinek. Należy jednak stanowczo zaznaczyć, że ma to miejsce w warunkach in vitro, kiedy odczynnik chemiczny działa bezpośrednio na komórki krwi. Sam ocet jabłkowy najpierw trafia do układu pokarmowego, a potem do krwioobiegu. Co więcej, z badań wykonanych na modelach szczurzych wynika, że ocet jabłkowy może być czynnikiem wspomagającym w leczeniu niedokrwistości. Wedle obiegowej opinii ocet jabłkowy może być remedium na wiele innych przypadłości. Znajdziemy pośród nich: zgagę (refluks), haluksy, kamienie nerkowe, kamienie żółciowe, żylaki, hemoroidy, pajączki, tłuszczaki, mięśniaki, kamień nazębny, rwę kulszową i wiele innych. Większość z nich nie ma jednak potwierdzenia w rzetelnych badaniach naukowych. Część teorii zwyczajnie nie została poddana badaniom. Nie oznacza to, że ocet jabłkowy nie zadziała na wybrane schorzenie. Decydując się jednak na podjęcie terapii, warto skonsultować się ze specjalistą. W żadnym wypadku nie należy samodzielnie zastępować zaleconych leków tym domowym medykamentem. Jak stosować ocet jabłkowy? Czy picie octu jabłkowego jest zdrowe? Stosowanie octu jako suplementu zbilansowanej diety może wspomóc dobrobyt naszego organizmu. Jeżeli decydujemy się na tego typu suplementację, warto trzymać się kilku zasad. Nie powinniśmy pic octu jabłkowego w czystej postaci. Przed spożyciem należy rozcieńczyć jego porcję w wodzie. Nierozcieńczony ocet jabłkowy może podrażnić gardło czy błonę śluzową żołądka. Jeżeli nie odpowiada nam kwaśny posmak napoju z wody i z octu jabłkowego, można dodać do niego odrobinę miodu. Czas spożywania jest zależny od zamierzonego efektu. Jeżeli ma być suplementem diety, w zasadzie nie ma różnicy, kiedy dostarczymy go do organizmu. Jeżeli stosujemy go w celach wspomagających odchudzanie lub regulację poziomu cukru we krwi, to powinniśmy spożyć porcję przed planowanym posiłkiem. Pierwsza porcja powinna być przyjęta zatem rano, na czczo. Jeżeli zastanawiasz się, czy ocet jabłkowy spożywany regularnie zakwasza organizm, to odpowiedź jest prosta – nie. Mimo niskiego pH spowodowanego zawartością kwasu octowego jest czynnikiem odkwaszającym nasze ciało. Przeciwwskazania do stosowania octu jabłkowego Przeciwwskazania do picia octu jabłkowego to przede wszystkim problemy związane z układem pokarmowym. Przyjmowany doustnie może podrażnić gardło czy błonę śluzową żołądka. Dla osób z chorobą wrzodową terapia z octem jabłkowym jest zdecydowanie przeciwwskazana. Picie octu jabłkowego może mieć skutki uboczne. Jednym z nich jest erozja szkliwa, jeżeli więc mamy problem z naszym uzębieniem, może to być czerwone światło do rozpoczęcia suplementacji. W takim wypadku można sięgnąć po produkt w kapsułce, który nie będzie miał bezpośredniego kontaktu z naszym szkliwem. Inny skutek uboczny zgłaszany przez osoby pijące wodę z octem jabłkowym to problemy trawienne. W przypadku ciąży oraz okresu laktacji zbyt mało jest rzetelnych danych do bezpiecznego rekomendowania używania octu jabłkowego w tych okresach życia. Kolejnym przeciwwskazaniem użytkowania octu jabłkowego jest niski poziom potasu. Podczas regularnej suplementacji może dojść do obniżenia poziomu tego pierwiastka w organizmie. Ocet jabłkowy może wchodzić w interakcje z rutynowo zażywanymi lekami. Do tej grupy zalicza się leki na cukrzycę, leki obniżające poziom potasu we krwi oraz niektóre leki diuretyczne (stymulujące nerki do wydalania większej ilości wody oraz elektrolitów z organizmu). Ocet jabłkowy – cena, gdzie kupić, jak przechowywać, w jakiej formie jest dostępny? Ocet jabłkowy kupimy w każdym sklepie spożywczym, ale także w ekologicznych gospodarstwach czy w aptece. Warto podczas jego zakupu zwrócić uwagę na to, aby był to faktycznie ocet jabłkowy, nie ocet spirytusowy o jego smaku. Jeżeli wybieramy ocet do celów spożywczych lub prozdrowotnych, sięgnijmy po produkt niepasteryzowany. Ten poddany procesowi pasteryzacji będzie uboższy w prozdrowotne właściwości. Ocet warto przechowywać w szklanych szczelnie zamkniętych pojemnikach, najlepiej w ciemnym miejscu. Większe partie możemy dodatkowo umieścić w chłodzie (np. w piwnicy). Cena octu jabłkowego nie jest wysoka. W zależności od jakości produktu (między innymi jakości użytych jabłek, dodatków takich jak miód czy ekologicznych certyfikatów producenta) może oscylować od kilku do nawet 100 zł za litr. Na rynku dostępne są również suplementy diety z octem jabłkowym. Występuje on solo lub z innymi składnikami, których zadaniem jest uzupełnienie niedoborów. Najczęściej w tego typu preparatach jest on w formie liofilizowanej, zamkniętej w kapsułkach lub w tabletkach wygodnych do użytkowania. Jak zrobić ocet jabłkowy? Mimo że przepisów na ocet jabłkowy jest wiele, samodzielna jego produkcja jest niezwykle prosta, choć wymaga cierpliwości. Do podstawowego przepisu potrzeba jedynie dwóch składników – jabłek i wody. Warto wybrać jabłka z zaufanego źródła, niewoskowane. Jest to istotne, ponieważ przygotowanie jabłek polega jedynie na ich opłukaniu i pokrojeniu. Dokładne szorowanie spowoduje usunięcie naturalnie występujących na owocach drobnoustrojów, które w kolejnych tygodniach będą intensywnie pracowały nad produkcją octu. Pokrojone owoce należy zalać wodą (jeżeli mamy dobre jej źródło, może być to woda nieprzegotowana, jeżeli nie, warto ją zagotować i ostudzić przed użyciem do produkcji). Woda powinna przykrywać owoce tak, aby żaden fragment nie wystawał ponad jej powierzchnię (warto docisnąć owoce talerzem lub słoikiem). Jest to istotne ze względu na możliwość pojawienia się pleśni, która oznacza, że nastawę należy wyrzucić. Całość przykrywamy gazą lub pokrywką, ale z dostępem powietrza i pozostawiamy do fermentacji na około 2 tygodnie. Warto w tym czasie raz dziennie przemieszać owoce w wodzie (wg. znawców nie należy do tego celu używać metalowych narzędzi, lepiej wziąć drewniane lub szklane utensylia). W pierwszych etapach procesu podczas mieszania będziemy czuć alkohol, to dobra oznaka działalności drożdży. Po około 2 tygodniach możemy odcedzić jabłka, a płyn przelać do czystych szczelnych butelek. Tak przygotowany młody domowy ocet jabłkowy należy pozostawić w ciemnym i chłodnym miejscu do dalszej fermentacji i dojrzewania na minimum miesiąc. Świeży ocet jabłkowy jest mętny (ze względu na występujące w owocach pektyny) i ma jasny kolor. Im dłużej będzie dojrzewał, tym bardziej klarowny i szlachetniejszy ocet jabłkowy otrzymamy (zawieszone w occie pektyny samoistnie opadną na dno). Jego barwa przybierze na intensywności, a sam płyn stanie się przeźroczysty. W odpowiednich warunkach (ciemne i chłodne pomieszczenie) domowy ocet jabłkowy może czekać na użycie nawet kilka lat. Ocet jabłkowy możemy także przygotować z gniazd nasiennych i obierek pozostających np. po produkcji musu jabłkowego. Co ciekawe, taki odpadkowy surowiec pozwoli nam uzyskać produkt o wyższej zawartości antyoksydantów, które w znakomitej większości zgromadzone są w okolicach właśnie skórki owoców. Jeżeli dysponujemy kwaśnymi owocami, warto dodać do nastawy składnik zawierający dodatkowy cukier. Może być to zwykły cukier stołowy – sacharoza (około łyżki na 1 l wody). Jednak użycie miodu lub rodzynek wzbogaci nasz domowy ocet jabłkowy o dodatkowe składniki prozdrowotne oraz polepszy jego smak. Matka octu jabłkowego Wspominaliśmy, że podczas produkcji octu jabłkowego należy być wyczulonym na pojawienie się na jego powierzchni pleśni. Najczęściej jest to biały charakterystyczny nalot. Bardzo często wygląda jak pleśniowe oka, podobne do tych tworzonych przez tłuszcz na rosole. Zwłaszcza na początku przygody z samodzielną produkcja octu łatwo nalot pleśniowy pomylić z innym białym nalotem tzw. matką octu. Matka octu jabłkowego (i nie tylko jego) to warstwa drobnoustrojów (najczęściej bakterii octowych) zgromadzona na powierzchni płynu, w postaci charakterystycznego kożucha. Jest to całkowicie naturalne i jak najbardziej pożądane zjawisko, nieświadczące o tym, ze ocet jest zepsuty. Co więcej, podczas długotrwałej fermentacji np. w butelkach matka octu może przyjąć pokaźne rozmiary i np. zatkać szyjkę butelki. Jej obecność świadczy o wysokiej jakości przygotowanego octu jabłkowego. Matki octu jabłkowego nie warto się pozbywać. Jest ona źródłem probiotycznych bakterii, które możemy dołożyć do nowej nastawy octowej (dzięki temu proces fermentacji będzie przebiegał szybciej). Można również spożytkować ją na potrzeby własnego dobrobytu. Mimo niezbyt apetycznego wyglądu jest bogata w prozdrowotne składniki. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik? Artykuł o tym, jak efektywnie walczyć z zaparciami, przywrócić funkcjonowanie splotów przyodbytowych i pozbyć się hemoroidów. Intymność problemu pogarsza sytuację. Przewlekłe zaparcia sprzyjają powstawaniu hemoroidów. Objawy zaparć i hemoroidów są oczywiste i nie można ich nie zauważyć. Jednocześnie, w związku z tym, iż jest to delikatny problem, chorzy nie są skorzy do wizyty u lekarza – najpierw szukają rozwiązań w Internecie. Jednak większość stron prezentuje niepełne informacje o metodach leczenia i nie zawsze wspomina o nieodwracalnych następstwach danej metody. W początkowych stadiach można z łatwością wyleczyć choroby, dzięki czemu nie ma potrzeby przeprowadzania operacji chirurgicznej. Artykuł ten pomoże Wam nie tylko dokładniej poznać przyczyny choroby, ale i pozwoli zrozumieć, co trzeba zrobić, aby uwolnić się od przewlekłego zaparcia i faktycznie wyleczyć hemoroidy we wczesnym stadium, nie szkodząc organizmowi. W artykule postaramy się jak najdokładniej i w przystępny sposób opowiedzieć o wszystkich metodach terapii. Warto o nich wiedzieć, aby rozpocząć kompleksowe leczenie na czas i nie doprowadzić do rozwoju hemoroidów do stadium 3. czy 4. Aby sobie uświadomić, jak ważne jest kompleksowe podejście do leczenia zaparć i hemoroidów, trzeba zdobyć minimum wiedzy o tym, jak działa jelito. Jak działa jelito Cały proces trawienia, zaczynając od przełykania, aż po wydalenie przetrawionych resztek pokarmu na zewnątrz, realizowany jest dzięki skoordynowanej pracy struktur mięśniowych znajdujących się w ścianach przewodu pokarmowego, żołądka oraz jelita cienkiego i grubego. Na początku i na końcu proces ten realizowany jest świadomie, przy udziale receptorów. Sygnał od nich przechodzi przez biegnący w kręgosłupie rdzeń kręgowy. Na pozostałych odcinkach automatyzm realizowany jest dzięki pracy ośrodków nerwowych. W skoordynowanej pracy struktur mięśniowych uczestniczy także rdzeń kręgowy i połączenia nerwowe. Z jednej strony przewód pokarmowy jest zamknięty przez zwieracz pomiędzy przełykiem a żołądkiem, a z drugiej, w obszarze odbytnicy, przez dwa zwieracze mięśniowe i trzy sploty odbytnicze. Przesuwanie treści wzdłuż jelita grubego wymaga znacznych pokładów energii mięśniowej. Energii tej potrzeba tym więcej, im bardziej gęsta jest ta treść. Największe obciążenie mięśni ma miejsce w „zakolach” jelita i w obszarze odbytnicy. W okolicach tych ma miejsce największy niedobór błony śluzowej jelit. Pod pojęciem niedoboru mamy na myśli stopniowe gromadzenie się obumarłych komórek, które prowadzi do degradacji i zaniku tkanki. W ścianach jelita znajdują się gruczoły wydzielające śluz. Ułatwia on przemieszczanie masy kałowej oraz chroni komórki błony śluzowej jelita przed uszkodzeniami. Ich nieprawidłowe działanie może sprzyjać pojawianiu się zaparć. Uwaga, najbardziej narażona na niewystarczającą ilość śluzu jest błona śluzowa kanału odbytu* w okolicy splotów przyodbytowych. * Kanał odbytu – wąski odcinek odbytnicy, przechodzący przez krocze i położony pomiędzy obszarem genitalnym i odbytem a dość szeroką częścią odbytnicy. Podstawowe przyczyny rozwoju hemoroidów, objawy i stadia Czy powszechne wyobrażenie o przyczynach hemoroidów jest błędne? Pod pojęciem hemoroidów rozumie się patologiczne powiększenie się lub wysunięcie guzków krwawniczych. Jednak już w samym tym określeniu kryje się błędne wyobrażenie o przyczynie choroby. Informacja: węzły krwawnicze to normalne struktury anatomiczne. Są to poduszkowate struktury, które w ramach normy znacznie zmieniają swoją objętość. Takie zmiany objętości są konieczne do realizacji ważnej funkcji związanej z zabezpieczeniem jelita przed wydostawaniem się z niego w sposób niekontrolowany gazów czy masy kałowej. Wielkość węzłów krwawniczych ograniczona jest wielkością narządu więzadłowego, które otrzymało nazwę więzadła Parksa (rys. 2). Na początku choroby degradacji zaczynają ulegać właśnie te więzadła. Dzieje się tak, kiedy pasma łącznotkankowe przestają działać, a niczym nieograniczone poduszkowate struktury węzłów zaczynają się wypełniać krwią i wysuwać przez odbyt. W większości dostępnych źródeł nie zamieszczono analizy działania splotów przyodbytowych. Nie jest także rozpatrywana praprzyczyna rozwoju hemoroidów. Wskazywane są jedynie czynniki ryzyka: przewlekłe zaparcia, siedzący tryb życia, zakłócenia w ukrwieniu tkanki mięśniowej i nerwowej; ciężki wysiłek fizyczny i siłowe dyscypliny sportu; ciąża i poród; nadużywanie alkoholu i ostrych potraw. Zanim opiszemy szereg środków prowadzących do efektywnego leczenia, trzeba wspomnieć o tym, jak działają sploty przyodbytowe. Pomoże to zrozumieć znaczenie każdego środka i już we wczesnych stadiach choroby móc sobie odpowiednio pomóc. Ważna funkcja węzłów krwawniczych Krążenie krwi w splotach przyodbytowych sterowane jest poprzez regularne skurcze określonych struktur mięśniowych. Maksymalna wielkość węzłów krwawniczych zdrowego człowieka ograniczona jest wielkością splotów Parksa. Funkcjonowanie odbytnicy wspierane jest przez zrównoważoną pracę zwieraczy kanału odbytu i struktur mięśniowych, regulujących przepływ krwi w strukturach splotów przyodbytowych. W przypadku przypływu krwi do struktur splotów przyodbytowych następuje wzrost objętości całego narządu. W związku z tym, że struktury te są elastyczne, w przypadku skurczu zwieracza mięśniowego dochodzi do szczelnego zamknięcia kanału odbytu (rys. 2). Mechanizm ten związany jest z koniecznością znacznego poszerzenia odbytu, a następnie całkowitego jego zamknięcia. Sam zwieracz odbytu nie byłby w stanie tego zapewnić. W momencie wypróżniania się krew odpływa ze splotów przyodbytowych, sprawiając, że średnica kanału odbytu się zwiększa. Jak sploty przyodbytowe zmieniają się w wysuwające się węzły W przypadku przewlekłego zaparcia przy każdy wypróżnieniu się stwardniałe masy kałowe, których objętość jest powiększona, stopniowo ścierają błonę śluzową, powodując obumieranie jej komórek. Uszkodzenie warstwy ochronnej prowadzi zaś do infekcji i zapalenia śluzówki oraz otaczających tkanek. Zapalenie może się rozwinąć i doprowadzić do częściowej degradacji więzadeł Parksa. Jeśli proces ten będzie przebiegał szybciej niż regeneracja, zapalenie stanie się przewlekłe. W efekcie więzadła Parksa będą coraz słabsze, co z kolei doprowadzi do coraz częstszego wysuwania się guzków krwawniczych. Podsumowując, stadia rozwoju choroby hemoroidalnej wyglądają następująco: Przewlekłe zaparcie, zagęszczanie się i powiększanie mas kałowych, a następnie zwiększone zużycie komórek błony śluzowej jelita. Przeciążenie i osłabienie struktur mięśniowych, zjawisko stagnacji i spowolnienia procesów regeneracyjnych. Coraz poważniejsze uszkodzenia błony śluzowej, proces zapalny i degeneracja więzadeł Parksa. Uszkodzenia w poszczególnych naczyniach krwionośnych i krwotok (1. stadium choroby). Dalsza degradacja więzadeł Parksa i początek wysuwania się węzłów krwawniczych (2. stadium choroby). Rozwój choroby hemoroidalnej do stadium 3. i 4. Objawy choroby i przyczyny jej rozwoju Krwotoki po defekacji są pierwszym objawem choroby hemoroidalnej. Pojawia się też uczucie dyskomfortu i niepełnego wypróżnienia. To pierwsze stadium. W miarę rozwoju choroby więzadła zaczynają wysuwać się z odbytu po wypróżnieniu, jednak potem samoczynnie wstępują z powrotem. To stadium drugie. W tym momencie wielu pacjentów nie decyduje się na wizytę u lekarza z powodu oporu psychicznego i kwestii estetycznych. W związku z tym, że reklamowanych jest wiele środków na hemoroidy, chorzy wybierają jeden z odpowiadających im preparatów i mają nadzieję na wyleczenie. Najczęściej są to środki farmakologiczne – czopki, tabletki lub maści. Większość z nich ma w swoim składzie podobne substancje czynne – środki przeciwbólowe, przeciwzapalne i zwężające naczynia krwionośne. Jednak środki te tylko tymczasowo usuwają objawy. Nie mają wpływu na przyczynę pojawiania się hemoroidów – degradację więzadeł splotów przyodbytowych (więzadeł Parksa). W efekcie takiego leczenia choroba zaczyna postępować. Jeśli nie podejmie się kompleksowych działań, mających na celu usunięcie przyczyn rozwoju hemoroidów, więzadła Parksa mogą ulec degradacji w takim stopniu, że doprowadzi to do bezwiednego wysunięcia się węzłów krwawniczych bez defekacji – stadium 4. Nieświadomego efektywności i następstw idących za jedną czy drugą metodą leczenia pacjenta lekarz proktolog może bezzasadnie skłonić do wyboru mało inwazyjnego lub chirurgicznego leczenia. Jednocześnie chorego zazwyczaj nie informuje się, że wraz z likwidacją objawów wysuwania się węzłów krwawniczych na zawsze tracą swoją sprawność sploty przyodbytowe, odpowiadające za zwieranie odbytnicy. Dlatego warto wiedzieć o wszystkich metodach leczenia hemoroidów, aby prawidłowo dobrać taktykę i strategię leczenia. Informacja: im wcześniej zostanie podjęte prawidłowe leczenie, tym mniej komplikacji i szybsze wyleczenie. Kompleksowe działania w efektywnym leczeniu hemoroidów Poradzić sobie z problemem wysuwających się węzłów krwawniczych można na wiele sposobów, jednak nie każdy z nich kończy się pełnym przywróceniem funkcjonowania splotów przyodbytowych, odpowiadających za trzymanie gazów i kału. Funkcja ta jest bardzo ważna z estetycznego punktu widzenia. Dlatego zwykłe usunięcie, skleroterapia czy „zaszywanie” wysuwających się węzłów krwawniczych to tylko usuwanie objawów, a nie kompleksowe leczenie. Są metody, które do określonego stadium choroby faktycznie mogą doprowadzić do całkowitego wyleczenia. To właśnie o nich chcemy opowiedzieć w niniejszym artykule. Pierwsza i najważniejsza grupa działań – usunięcie przewlekłego zaparcia, zadbanie o codzienne wypróżnianie się przy prawidłowej gęstości kału: Bardzo ważne jest przywrócenie wrażliwości receptorów w obszarze pojawiania się odruchu i zasobów mięśniowych w okolicach jelita. Można to osiągnąć, stosując fonowanie. Metoda ta pozwala także na osiągnięcie poprawy funkcjonowania jelita grubego. Rozmiękczenie zawartości jelita poprzez stosowanie diety i różnego rodzaju środków na przeczyszczenie. Rozmiękczenie już powstałych stwardniałych mas kałowych (lewatywa) i zmniejszenie tarcia w obszarze kanału odbytu (czopki). Działania mające na celu zmniejszenie nacisku na organy miednicy mniejszej i usunięcie zjawiska zastoju (ćwiczenia fizyczne, stosowanie siedziska z efektem kompensacji braku aktywności fizycznej, tryb obciążeń, pracy i wypoczynku). Druga grupa działań dotyczy przywrócenia funkcjonowania splotów przyodbytowych: Przywrócenie napięcia wszystkich mięśni w obszarze kanału odbytu. Zatrzymanie procesu degradacji więzadeł Parksa. Aktywizacja procesów regeneracyjnych w obszarze śluzówki i więzadeł Parksa. Uwaga: W przypadku 1-3 stadium choroby należy zastosować metody regeneracyjne, które nie doprowadzą do nieodwracalnych zmian i dadzą szansę na całkowite wyleczenie. Jedną z najbardziej efektywnych metod leczenia jest fonowanie Opiszmy tę metodę dokładniej: fonowanie to efektywny i komfortowy zabieg, który może być przeprowadzony samodzielnie, w warunkach domowych za pomocą urządzenia medycznego Vitafon. To swego rodzaju mikromasaż na poziomie komórkowym, realizowany za pośrednictwem mikrowibracji dźwiękowych. Podczas zabiegu fonowania używane są urządzenia wibroakustyczne stosowane w tego rodzaju terapii. Metoda ta została nazwana oddziaływaniem wibroakustycznym lub fonowaniem. To chyba najlepsza metoda odbudowy uszkodzonych tkanek organizmu. Włączenie metody fonowania do działań leczniczych daje możliwość całkowitego przywrócenia funkcjonowania splotów przyodbytowych w 1. i 2. stadium choroby, kiedy jeszcze nie doszło do znacznej degradacji więzadeł Parksa. Poza tym zastosowanie fonowania przed i po interwencji chirurgicznej pozwala przyspieszyć gojenie się rany i zmniejszyć wielkość blizny. Głębokość przenikania mikrowibracji dźwiękowych wynosi do 10 cm, dlatego w przypadku takiego zabiegu przywracana jest jednocześnie wrażliwość receptorów odpowiadających za odruch wydalania i zasoby mięśniowe w obszarze kanału odbytu, odbytnicy i esicy. W wyniku fonowania poprawie ulega funkcjonowanie gruczołów okołoodbytowych i przyspieszają procesy regeneracyjne. Urządzenie medyczne Vitafon można wypożyczyć lub zakupić na stronie producenta: Sklep internetowy Wypożyczalnia internetowa Opinie pacjentów na temat zastosowania fonowania w leczeniu hemoroidów: Chcę Państwu podziękować za wspaniałe urządzenie Vitafon. Mam 30 lat. Po urodzeniu dziecka zaczęłam cierpieć na hemoroidy. Objawy były bardzo uciążliwe. Nie mogłam ani siedzieć, ani leżeć. W gazecie przeczytałam artykuł o Vitafonie i postanowiłam spróbować. Efekty były zaskakujące. Bardzo dziękuję za to urządzenie. Kiedy odwiedzają mnie przyjaciele i rodzina, także pozwalam im go używać. Najlepiej spisuje się w przypadku gojenia ran. – Olga, 30 lat Zazwyczaj sceptycznie podchodzę do tego rodzaju urządzeń, ale żona nalegała. I, o dziwo, Vitafon mi pomógł. Oczywiście nie po pierwszym zabiegu, jednak efekty były imponujące. Zapomniałem już o hemoroidach. Urządzenie jest proste w użyciu, nie wymaga jakiejś specjalnej wiedzy technologicznej. Teraz kupiliśmy to urządzenie także rodzicom. Oni też leczą nim swoje bolączki, w tym i hemoroidy. Vitafonu używam już od dawna. Leczyłem nim hemoroidy, sińce u dzieci, zapalenie zatoki szczękowej żony. Wszystko odbywa się szybko. Nikt nie narzeka – Adam, 56 lat Metodę leczenia hemoroidów przy pomocy urządzenia Vitafon odkryłam przez przypadek. Często czytam różne fora w Internecie. Potem oczywiście jeszcze popytałam. W końcu urządzenie nie jest najtańsze. Jednak mimo wątpliwości w końcu się zdecydowałam. Teraz ani trochę nie żałuję. Po hemoroidach nie ma śladu! – Gosia, 58 lat Dowiedz się więcej na temat metody fonowania Pacjenci o fonowaniu Gdzie kupić urządzenie medyczne do fonowania Vitafon Historia jednego odkrycia Oczyszczanie organizmu na poziomie komórkowym Butelka octu jabłkowego dla zdrowo wtajemniczonych stanowi wyjątkowo utylitarny specyfik, niezbędny na letnich wakacjach, zimowych feriach czy przy wiosenno-jesiennych przesileniach. Prozdrowotne właściwości octu jabłkowego są znane z wielu starożytnych kultur z całego świata. Był wykorzystywany jako konserwant żywności, dodatek do kąpieli, składnik orzeźwiającego napoju czy środek wspomagający trawienie, leczenie chorób układu oddechowego, ran skóry oraz specyfik do cucenia omdlałych reprezentantek płci pięknej. Jednak do tej pory brakuje jednoznacznych, rzetelnych badań naukowych potwierdzających wszystkie właściwości lecznicze octu jabłkowego. Pomimo tych deficytów jest współcześnie znany jako ogólnoustrojowy naturalny regulator metabolizmu, który w sposób pośredni lub bezpośredni wpływa na przebieg wielu chorób. Jak powstaje ocet jabłkowy? Podczas beztlenowej fermentacji jabłek (lub innych owoców) powstaje alkohol, natomiast tlenowa fermentacja skutkuje uzyskaniem octu. W tym przypadku powstały alkohol jest przetwarzany przez bakterie tlenowe Acterobacter i drożdże na kwas octowy. Innymi słowy, ocet jabłkowy to zepsute wino jabłkowe. Ocet jabłkowy. Skład i wartości odżywcze 100ml octu jabłkowego, organicznego Niestety, wiarygodne bazy produktów jak czy nie potwierdzają bogatego składu organicznego octu jabłkowego, zarówno w produktach przemysłowych jak i we wzorcu odniesienia (ang. standard reference). Prezentują tylko następujące wartości: wartość energetyczna: 20-83 kcal węglowodany: 13,33-20 g sód: 480 mg potas: 34-100 mg wapń: 7 mg Dodatkowo niektóre badania naukowe wspominają o zawartości składników takich jak: kwasy: octowy (najważniejszy bioaktywny składnik octu!), mlekowy, cytrynowy, galusowy, chlorogenowy, kawowy, p-kumarynowy i ferulowy witamina E katechiny, epikatechiny pektyny (błonnik) Tym samym, spotykany na różnych stronach internetowych skład octu jabłkowego prezentujący następujące składniki… witaminy: A, B, C, P minerały: krzem, magnez, fluor, chlor, żelazo, miedź, fosfor, siarka beta-karoten …nie został (jeszcze) potwierdzony w oficjalnych badaniach laboratoryjnych. Właściwości octu jabłkowego Pomimo deficytu badań składu octu jabłkowego można śmiało przyjąć, że jego właściwości wynikają z dietetycznych zalet jabłek. Posiada on szerokie zastosowanie zarówno wewnętrzne w diecie jak i zewnętrzne na skórę. Wspomaga trawienie i przyspiesza metabolizm poprzez nasilenie wydzielania większej ilości soków żołądkowych, szybsze syntetyzowanie enzymów trawiennych oraz poprawę perystaltyki jelit. Niszczy prawie wszystkie bakterie chorobotwórcze w układzie pokarmowym i na skórze. Obniża poziom złego cholesterolu LDL i wzmacnia naczynia krwionośne, co zmniejsza ryzyko i wspomaga leczenie chorób układu krwionośnego, w tym miażdżycy. Reguluje gospodarkę kwasowo-zasadową. Efektywnie wspomaga oczyszczanie organizmu i odchudzanie poprzez usuwanie nadmiaru zgromadzonej wody, produktów przemiany materii i toksyn (właściwości odwadniające) oraz poprzez działanie sprzyjające rozkładaniu tłuszczy, obniżaniu ich przyswajalności i tym samym ograniczaniu stopnia odkładania w ustroju. Ogólnie wzmacnia organizm i jego odpowiedź odpornościową. Jednakże badania naukowe przeprowadzone do tej pory potwierdziły tylko niektóre właściwości octu jabłkowego: antybakteryjne konserwujące żywność obniżające poposiłkowe stężenie glukozy we krwi i poprawiające wrażliwość insulinową zwiększające sytość i tym samym ograniczające podaż kalorii redukujące poziom trójglicerydów, cholesterolu i ciśnienia krwi (badania na zwierzętach) antynowotworowe (spowalnia wzrost komórek nowotworowych i zmniejsza guzy – badania na szczurach i w probówkach) Jak dawkować ocet jabłkowy w diecie? Ogólne zalecenie profilaktyczne 1 łyżka stołowa octu na szklankę wody przed każdym posiłkiem + opcjonalnie 2-3 łyżeczki octu w szklance wody 2-3x dziennie bezpośrednio po posiłku. Pić małymi łyczkami. Ocet jabłkowy. Zastosowanie jako suplement diety Dokładne dawkowania octu jabłkowego na określone zaburzenia znajdują się w opisach leczenia schorzeń wymienionych poniżej – wystarczy kliknąć w link. Odchudzanie. Łagodny środek wspomagający zrzucanie wagi i redukcję otyłości brzusznej, dzięki właściwościom protrawiennym i detoksykującym. Efekt odchudzający będzie większy po połączeniu octu ze zbilansowaną, zdrową dietą i aktywnością ruchową. Przy regularnym i długoterminowym stosowaniu następuje systematyczne zmniejszenie wagi o 1,5 do 2 kilogramów miesięcznie. Miażdżyca. Ocet zapobiega odkładaniu się wapnia w tętnicach i wspomaga leczenie miażdżycy. 2x dziennie stosować napój z 1 łyżki octu i 1 łyżki miodu na szklankę przegotowanej wody. Cukrzyca. Ocet w diecie spowalnia wzrost poziomu glukozy we krwi, dlatego ma wpływ na wydzielanie insuliny. Prawdopodobnie spowalnia także opróżnianie żołądka i obniża indeks glikemiczny spożytego posiłku. Wymagana konsultacja lekarska! Choroby stawów. Kuracja octowa jest pomocna przy stanach zapalnych jak artretyzm, dna moczanowa, reumatoidalne zapalenie stawów itp. Problemy trawienne, żołądkowe, zatrucia pokarmowe. Właściwości rozpraszające octu szybko łagodzą niestrawność. Zakwaszenie żołądka. Ocet jabłkowy to jeden z lepszych produktów dbających o właściwą kwasowość soków żołądkowych i tym samym odpowiednie trawienie pokarmów. Nudności, mdłości. Działanie octu pobudzające trawienie skutecznie rozprawia się z tą dolegliwością. Oczyszczanie wątroby. Ocet jabłkowy jest wykorzystywany w okresie przygotowującym do terapii oczyszczania wątroby jako produkt rozmiękczający nagromadzone kamienie i złogi zanieczyszczeń. Dodatkowo Nadciśnienie Zgaga Kamienie nerkowe Bezsenność Ocet jabłkowy. Zastosowanie jako środek miejscowy na skórę Półpasiec. Ocet jabłkowy może być bardzo pomocną alternatywą w terapii półpaśca, jeśli brakuje możliwości kontaktu z lekarzem. Rany i oparzenia. Przemywanie zmian skórnych czystym octem w przypadku oparzeń może zapobiec pęcherzom, natomiast w przypadku rany, odkaża i przyspiesza gojenie. Znamiona, pieprzyki. Stosować wacik nasączony octem jabłkowym bezpośrednio na znamię, owinąć bandażem na 8 godzin. Terapia wymaga konsultacji dermatologicznej! Ciemne plamy starzeniowe lub posłoneczne. Codziennie na 30 minut nakładać mieszaninę octu jabłkowego i chrzanu. Astma. Ocet jabłkowy poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych usprawnia proces oddychania. Angina, ból gardła, zapalenie migdałków. Właściwości antyseptyczne i antybakteryjne octu sprawdzają się w płukaniu gardła. Skurcze mięśni. Dzięki zawartości potasu i witaminy E ocet wspomaga kondycję mięśni. Dodatkowo Żylaki, zmęczenie nóg, zaburzenia mikrokrążenia żylnego Atopowe zapalenie skóry, egzema Trądzik, pryszcze, wypryski, zapchane pory Kurzajki Katar, zatkany nos, zapalenie zatok Wybielanie zębów Pocebulowa lub poczosnkowa nieprzyjemna woń z ust Śmierdzące stopy Równoległe współwystępowanie powyższych chorób?… … np. reumatyzm, nadciśnienie, nadwaga i bezsenność. W takim układzie można równolegle stosować proponowane terapie octowe, ale nie dłużej niż 21 dni. Ocet jabłkowy jako wyjątkowo praktyczny specyfik może służyć również jako ekologiczny środek czyszczący w gospodarstwie domowym np. do usuwania plam na ceramice i tapicerce. Jak zrobić ocet jabłkowy? Przepis na ocet jabłkowy Masowo produkowany, gotowy, mętny, nieoczyszczony, ekologiczny (bio, organiczny) ocet jabłkowy kupowany w sklepie powinien być stosowany tylko jako czasowy zamiennik octu własnej produkcji np. w okresie deficytu świeżych jabłek, paraliżującego lenistwa czy… nieznośnej niecierpliwości w oczekiwaniu na zakończenie fermentacji własnego octu 😉 Samodzielnie przygotowany ocet jabłkowy z zachowaniem wszystkich zasad produkcji ma znacznie lepsze właściwości terapeutyczne i pewniejszy skład niż oświadczenia producentów przemysłowych na etykietach. Lenistwo? Niecierpliwość? Brak jabłek? Sprawdź aktualne ceny gotowego octu jabłkowego » Potrzebne składniki Wartości w nawiasach są podane dla zachowania proporcji np. dla 2 litrów wody należy wszystko podwoić. Jabłka lub ogryzki, obierki z jabłek (800g). Sprawdzone odmiany to zimowy boiken, papierówki, antonówki, renety, kronselki, kosztel. Podobno połączenie jona gold i złota reneta w proporcji 1:1 daje najbardziej kwaśną odmianę octu. Najlepsze będą nietuningowane jabłka ekologiczne np. od zaprzyjaźnionego działkowca. Cukier (100g, 0,5-1 szklanka na 1 litr wody, łyżka stołowa na 250ml wody) lub miód naturalny (1 łyżeczka na 250ml wody). Im słodsze jabłka, tym mniej cukru. Woda (1 litr) Opcjonalnie Drożdże (10g) Skórka chleba (piętka) Estragon suszony (1 łyżeczka na 2kg jabłek) Potrzebne akcesoria Szklane naczynie np. 2-litrowy słoik z jak największym otworem dla jak najlepszego dostępu powietrza. Drewniana łyżka ewentualnie plastikowa. Metalowa może reagować z octem zmieniając jego skład. Naczynie i łyżkę wyparzyć i wytrzeć do sucha czystym materiałem przed kontaktem ze składnikami! Czysta gaza lub tkanina np. ręcznik lniany w rozmiarze większym od otworu wybranego naczynia. Gumka lub sznurek Jak przygotować ocet jabłkowy? Umyte całe jabłka ze skórką pokroić na ćwiartki (z gniazdami lub bez), usunąć plamki i włożyć do naczynia. Można je również zetrzeć na tarce. Ogryzki lub obierki nie potrzebują obróbki. Całość zalać przegotowaną letnią wodą z cukrem. Jabłka nie mogą wystawać nad powierzchnię wody, bo pojawi się pleśń psująca ocet, dlatego całość warto docisnąć szklanką, małym słoikiem z wodą, małym talerzem zachowując dopływ tlenu dla bakterii octowych lub z wykałaczek zrobić kratkę dociskającą. Zostawić kilka centymetrów wolnej przestrzeni od krawędzi naczynia, gdyż podczas fermentacji jabłka będą się unosić do góry. Opcja: dodać pokruszone drożdże i piętkę chleba. Cały otwór naczynia szczelnie przykryć gazą lub inną przepuszczalną tkaniną a brzegi zacisnąć gumką recepturką lub sznurkiem, dzięki czemu do środka niedostaną się ewentualne owady i zanieczyszczenia. Odstawić w ciemne i ciepłe miejsce (20-26°C) na 10 dni. Szczególnie przez pierwsze 1-2 tygodnie 2-3x dziennie zamieszać energicznie czystą drewnianą łyżką – powinna pojawić się piana. Po 10 dniach zawartość przecedzić przez gazę i otrzymany płyn odstawić w chłodne i ciemne miejsce na około 45 dni. Po 45 dniach otrzymany płyn przecedzić i rozlać do szklanych, wyparzonych i szczelnych pojemników, które przechowuje się w chłodzie (i ciemności, jeśli pojemniki nie są ciemne). Mniej angażująca procedura produkcji octu jabłkowego wyklucza pierwsze przecedzanie po 10 dniach – wystarczy odstawić w ciemne i ciepłe miejsce na 2-5 tygodni. Praktyczne wskazówki Długość fermentacji zależy od słodkości jabłek, ilości dodanego cukru i temperatury przechowywania – trwa od 2 do 5 tygodni. Im słodziej i cieplej, tym szybciej. Osobiście dół i boki słoika okładam wyciętym na wymiar cienkim styropianem, następnie całość wkoło oklejam taśmą klejącą i wkładam do elastycznej czapki (może być również worek czy siatka) nie zakrywając otworu z gazą. Koniec fermentacji objawia się tym, że woda przestaje się pienić i nie powstają bąbelki. Wątpliwości co do końca fermentacji? Jeśli kwaśny, octowy zapach nie jest wystarczająco wyraźny to po 14-21 dniach odcedzić surowiec, dodać cukru (lub miodu) i poczekać jeszcze tydzień aż dojrzeje. Spuchnięte zamknięcia pojemników? Strzelające korki? Jeśli przelany do butelek ocet nadmiernie gazuje wypychając zamknięcia to objaw jego niedojrzałości. Wówczas należy przykryć naczynia na kolejne 2-3 dni tylko gazą i po upływie tego czasu ponownie zamknąć. Dojrzały ocet: kwaśny, octowy zapach owoców, smak octu, kolor żółty, złoty, bursztynowy, lekko mętnawy. Gotowy ocet można przechowywać przez kilka tygodni, najlepiej w lodówce. Z czasem będzie nabierał coraz większej kwasowości. Pasteryzacja octu dla dłuższego przechowywania. Podgrzać do temperatury 60°C. Nie wolno przekroczyć temperatury 71°C, gdyż wówczas kwas octowy wyparuje i ocet straci swoje właściwości. Ocet można przygotować z dowolnych owoców! Przedawkowanie octu jabłkowego Długoterminowe stosowanie nadmiernych dawek octu jabłkowego prowadzi do: podrażnienia śluzówki żołądka, co z kolei sprzyja powstaniu wrzodów żołądka hipoglikemii, dlatego diabetycy muszą konsultować włączenie octu jabłkowego do jadłospisu ze swoim lekarzem zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej, obniżenia poziomu potasu i odwodnienia erozji szkliwa zaburzeń funkcji wątroby Ocet jabłkowy. Przeciwwskazania wrażliwy żołądek wrzody żołądka i dwunastnicy choroby wątroby dieta wykluczająca kwaśne produkty spożywcze kobiety w ciąży i karmiące UWAGA! Sprzeczne źródła – niektóre zalecają ocet jabłkowy na mdłości w ciąży. regularne stosowanie leków w przebiegu chorób przewlekłych Podczas stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych należy zachować 2-godzinną przerwę między przyjęciem octu i antykoncepcji. Źródła - - - - - - - - Vinegar: Medicinal Uses and Antiglycemic Effect pol. Ocet: zastosowania lecznicze i efekt antyglikemiczny - Anti-obesity and anti-inflammatory effects of synthetic acetic acid vinegar and Nipa vinegar on high-fat-diet-induced obese mice pol. Efekt odchudzający i przeciwzapalny syntetycznego kwasu octowego i octu Nipa u otyłych myszy na diecie wysokotłuszczowej - - Produkty z baz żywności wykorzystane do oszacowania składu octu jabłkowego - - - - - - - Hemoroidy – czy możemy ich uniknąć? Co robić, by nie dopuścić do ich powstania, a jak sobie radzić kiedy już się pojawiły? W tym wpisie postaram się oswoić Cię z tym wstydliwym-ludzkim problemem. Zapraszam po garść informacji o hemoroidach i sposobach ich leczenia. Wpis klasycznie ma dwie części – najpierw wiedza, a poniżej – w drugiej części znajdziecie analizę najpopularniejszych preparatów na hemoroidy z apteki. Lecimy 🙂 Jeśli miałbym od razu zarzucić złota radą od Pana T. – i lekką prywatą – to hm, w codziennej pracy w aptece zaskakuje mnie zawsze jak bardzo Pacjenci wstydzą się tych problemów z hemoroidami. Hemoroidy – czyli żylaki odbytu – to naprawdę powszechny problem, który dotyczy olbrzymiej części społeczeństwa. Spis treściSkąd się biorą hemoroidy?Stopnie zaawansowania choroby hemoroidalnejJak doprowadzaMY do ich powstania?Objawy choroby hemoroidalnejLeczenie hemoroidówMetody leczenia hemoroidów:Jakie substancje znajdują się w preparatach na hemoroidy?Jak uniknąć zaparć?A w jakich produktach znajdziemy duże ilości błonnika? Wybór mamy duży, będą to:Umiarkowana aktywność fizyczna może pomócDomowe sposoby na hemoroidyPreparaty na hemoroidy z apteki – analiza i opinia Pana TabletkiJak czytać poniższą analizę?Kwestie techniczne:Maści i kremyProcto-GlyvenolProcto-Glyvenol – opinia Pana TabletkiProcto-HemolanProcto-Hemolan – opinia Pana TabletkiProktis-M PlusProktis-M Plus – opinia Pana TabletkiAesculanAesculan – opinia Pana TabletkiNeo-AesculanNeo-Aesculan – opinia Pana TabletkiRuskorexRuskorex – opinia Pana TabletkiProktosanolProktosanol – opinia Pana TabletkiBoiron AvenocBoiron Avenoc – opinia Pana TabletkiCzopki doodbytniczeProcto-Glyvenol, czopkiProcto-Glyvenol, czopki – opinia Pana TabletkiProcto-Hemolan ProtectProcto-Hemolan Protect – opinia Pana TabletkiProktis MProktis M – opinia Pana TabletkiHemorectalHemorectal – opinia Pana TabletkiHemorolHemorol – opinia Pana TabletkiProktosedonProktosedon – opinia Pana TabletkiUniGel Apotex ProctoUniGel Apotex Procto – opinia Pana TabletkiRuskorex, czopkiRuskorex – opinia Pana TabletkiDoustne preparaty z diosminąDiohespan maxDiohespan max – opinia Pana TabletkiDIHDIH – opinia Pana TabletkiCo z apteki na hemoroidy? Co będzie najlepsze? Skąd się biorą hemoroidy? Każdy człowiek w dystalnym (końcowym) odcinku kanału odbytu fizjologicznie ma tzw. guzki krwawnicze. Są to wypełnione krwią naczynia żylne, które odpowiadają za szczelność jelita oraz pełną kontrolę nad oddawaniem stolca i gazów. Kiedy mamy potrzebę wybrania się „tam, gdzie król chodzi piechotą” prawidłowe guzki otrzymują z mózgu sygnał o konieczności parcia i opróżniają się z krwi. Problem pojawia się w sytuacji, kiedy przewlekle występuje w nich zastój krwi i związane z tym podwyższone ciśnienie, które rozpycha ściany naczyń. Wtedy te prawidłowe guzki ulegają rozciągnięciu i powiększeniu, wypełniają się nadmierną ilością krwi i nie są w stanie wypróżnić się z niej do końca. W tym momencie zaczynamy mieć do czynienia już z sytuacją patologiczną, pojawia się stan zapalny – a w efekcie hemoroidy. Stopnie zaawansowania choroby hemoroidalnej Chorobę hemoroidalną klasyfikuje się na 4 stopnie: I stopnia – guzki powiększają się, ale nie wypadają na zewnątrz kanału odbytu – zazwyczaj bezbolesne, nieznaczne krwawienie, II stopnia – guzki wypadają na zewnątrz podczas wypróżniania się i cofają się samoistnie – dają poczucie umiarkowanego dyskomfortu, swędzenia i pełności w odbycie, występują krwawienia, III stopnia – guzki wypadają na zewnątrz podczas wypróżniania, po czym muszą zostać ręcznie odprowadzone -związane z bólem, krwawieniem i nadmiernym wydzielaniem śluzu, dochodzi do tego świąd odbytu, podrażnienia i stany zapalne z możliwością brudzenia bielizny, IV stopnia – guzki utrzymują się trwale poza kanałem odbytu i nie dają się odprowadzić ręcznie – występuje ból, krwawienie, możliwość uwięźnięcia i zakrzepicy oraz zanieczyszczania się. Hemoroidy wewnętrzne przez to, że unerwiają je nerwy trzewne, są bezbolesne. Inaczej jest w przypadku hemoroidów zewnętrznych, które są unerwione przez nerwy układu somatycznego i te mogą już wywoływać ból. U niektórych pacjentów mogą występować zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne hemoroidy [1, 2, 6]. Jak doprowadzaMY do ich powstania? Nie da się ukryć, że w większości przypadków to my sami odpowiadamy za powstawanie hemoroidów. Dlaczego? A to ze względu na styl życia jaki prowadzimy. Do czynników szczególnie predysponujących do ich pojawienia się należą: przewlekłe zaparcia i wiążąca się z nimi konieczność większego parcia przy oddawaniu stolca, siedzący tryb życia, uprawianie niektórych sportów, jak np.: biegi długodystansowe, podnoszenie ciężarów, kolarstwo, jeździectwo [3, 4, 6]. Oczywiście są sytuacje niezależne od nas, które mogą prowadzić do powstania żylaków/hemoroidów – jak choćby ciąża. Objawy choroby hemoroidalnej Niestety, taki urok hemoroidów, że jak już się pojawią, to na pewno dadzą o sobie znać. I to w dość nieprzyjemny sposób. Do najbardziej charakterystycznych objawów choroby hemoroidalnej należą: świąd, ból, krew! – świeża, żywoczerwona, na powierzchni stolca, na papierze toaletowym czy w muszli klozetowej, uczucie niepełnego wypróżnienia, obecność śluzu w kale [2]. Złota rada Pana Tabletki Uwaga! I teraz bardzo ważna sprawa! Krwawienia z odbytu nie można ignorować! Świeża krew w stolcu jest najczęściej objawem hemoroidów, ale nie można jej lekceważyć – jest również podstawowym objawem nowotworu jelita grubego, który jest chorobą uleczalną – pod warunkiem wczesnego wykrycia. Dlatego nigdy nie stawiajmy diagnozy samodzielnie! Leczenie hemoroidów Jeśli podejrzewamy, że pojawiły się u nas hemoroidy sprawdźmy to podczas wizyty u lekarza pierwszego kontaktu. Przeprowadzi on wywiad i wykona badanie przez odbyt (tzw. badanie per rectum). Na ich podstawie wykluczy inne patologie i dobierze odpowiednie leczenie [2]. Albo zaleci konsultację w celu dokonania zabiegu chirurgicznego. Metody leczenia hemoroidów: Zapobieganie zaparciom – to podstawowe działanie pozwalające uchronić nas przed pojawieniem się hemoroidów, ale stanowi również bardzo ważny element ich leczenia. Leczenie miejscowe (maści, żele itd.) – w aptece dostępnych jest wiele leków w postaci czopków, maści czy kremów o działaniu miejscowo znieczulającym, ściągającym, łagodzącym świąd i stan zapalny. Preparaty w tabletkach – leczenie można wspomagać sięgając po preparaty z diosminą. Diosmina zwiększa napięcie żylne, zmniejsza ich przepuszczalność oraz łagodzi stan zapalny. Leczenie inwazyjne – w zależności od stadium zaawansowania choroby i rezultatów leczenia miejscowego, lekarz może zalecić wprowadzenie leczenia operacyjnego [1-3]. Jakie substancje znajdują się w preparatach na hemoroidy? Ta lista niżej ma pomóc dopasować Ci preparat do tego, jakie objawy akurat dokuczają. Co innego stosuje się przy krwawieniach, co innego przy dyskomforcie albo okresach zaostrzeń (ale np. bez krwawień). Część preparatów można też stosować zamiennie w ciągu dnia. Ale żeby to robić mądrze – trzeba wiedzieć, które składniki na co działają. o działaniu miejscowo znieczulającym: lidokaina benzokaina tetrakaina cynchokaina tribenozyd – substancja o działaniu przeciwzapalnym zasadowy galusan bizmutu (III) hydrokortyzon diosmina kwas hialuronowy wyciągi roślinne z kory dębu z kory kasztanowca z rumianku z kłącza pięciornika z ziela krwawnika. Jak uniknąć zaparć? Niestety, u osób cierpiących na nawykowe zaparcia, hemoroidy występują po prostu częściej. Dlatego zarówno w profilaktyce jak i leczeniu hemoroidów jedną z podstawowych kwestii jest uwolnienie się od tego problemu. Powstawaniu zaparć można zapobiec dbając o odpowiednią dietę i aktywny tryb życia. Tą odpowiednią dietą jest w tym przypadku dieta wysokobłonnikowa. Duża ilość substancji balastowych przyjęta z pożywieniem zwiększa objętość stolca i pobudza nasze jelita do pracy. Dzięki takiej stymulacji będziemy mogli wypróżniać się regularnie. Dbając o prawidłową pracę jelit powinniśmy przyjmować dziennie zalecane 35 g błonnika, a w przypadku nękających nas zaparć stopniowo zwiększać tę ilość do 50 g dziennie. Ale uwaga! Nie wprowadzajmy takiej zmiany w diecie na hurra. Osoby, które do tej pory raczej unikały produktów niskoprzetworzonych, po takie nagłej zmianie mogą nabawić się bólu brzucha, wzdęć i ogólnie będzie towarzyszył im dyskomfort w jamie brzusznej. Do przodu, małymi kroczkami. Przy takim jadłospisie pamiętajmy o piciu odpowiednio dużej ilości wody, w przeciwnym razie uzyskamy efekt odwrotny do zamierzonego i zaparcia będą nas męczyły jeszcze bardziej [1, 4]. A w jakich produktach znajdziemy duże ilości błonnika? Wybór mamy duży, będą to: gruboziarniste kasze brązowy ryż płatki zbożowe owsiane, pszenne, żytnie otręby pszenne pieczywo żytnie i graham rośliny strączkowe warzywa i owoce (w tym również owoce suszone) orzechy. I oczywiście kluczowa jest ilość i jakość tych produktów. Ilość – czyli zjadanie tyle, ile potrzebujemy (nadwaga również sprzyja powstawaniu hemoroidów, jak zresztą wielu innych chorób), a jakość – ponieważ tylko produkty wysokiej jakości posiadają pełnię wartości odżywczych. Umiarkowana aktywność fizyczna może pomóc Umiarkowana, regularna aktywność fizyczna nie tylko pozwoli uniknąć hemoroidów, ale jest też sprzymierzeńcem w walce z już powstałymi. Jednak „umiarkowana” to słowo klucz. Rodzaj takiej aktywności musimy wybierać z głową. Nie każde ćwiczenie będzie odpowiednie dla osób z chorobą hemoroidalną. Zaleca się takie, które poprawią ukrwienie naczyń odbytu. Postawmy na szybki spacer, bieganie, pływanie. Również joga może okazać się pomocna. Z kolei starajmy się unikać treningów siłowych oraz takich, które wymagają przebywania przez dłuższy czas w pozycji siedzącej jak np. jazda na rowerze, motocyklu czy jazda konna. Fajnie jest też zadbać o przerwy w pracy za biurkiem, podczas prowadzenia samochodu czy czytania/słuchania Pana Tabletki – rozprostujcie na chwilę nogi:) Domowe sposoby na hemoroidy Leczenie hemoroidów możemy wspomóc domowymi metodami, które przyniosą chwilową ulgę od nieprzyjemnego bólu i świądu. Chyba najbardziej znanym sposobem są domowe nasiadówki. Przygotowuje się je najczęściej z wykorzystaniem kory dębu, kory kasztanowca, oczaru wirginijskiego, rumianku czy krwawnika. Preparaty na hemoroidy z apteki – analiza i opinia Pana Tabletki W leczeniu hemoroidów bardzo ważne jest złagodzenie bardzo nieprzyjemnych objawów, które znacznie obniżają komfort życia. Zadaniem preparatów na hemoroidy dostępnych w aptece bez recepty jest przede wszystkim radzenie sobie z bólem i świądem. Mogą one także działać ściągająco i przeciwzapalnie, a nawet poprawiać przepływ żylny i uszczelniać naczynia krwionośne. Takie kompleksowe działanie pozwoli choć na chwilę uwolnić się od uporczywych objawów i ułatwi oddanie stolca. Zapraszam na analizę preparatów na hemoroidy z apteki. Jak czytać poniższą analizę? Hemoroidy hemoroidom nie równe. Dużo zależy od tego, jakie to zmiany – wewnętrzne czy zewnętrzne, krwawiące czy nie. I czy to etap remisji czy zaostrzenia objawów. W tych różnych sytuacjach sprawdzą się różne preparaty – z różnym składem i w różnej formie podania. Dodatkowo, z moich obserwacji wynika, że Pacjenci różnie, bardzo subiektywnie reagują na różne leki – warto więc porozmawiać ze specjalistą – dobrać odpowiednie preparaty – i stosować je z taką szerszą perspektywą. I właśnie w tym celu powstała poniższa analiza. Ma być pomocą w wyrobieniu sobie tej szerszej perspektywy i zracjonalizowaniu leczenia i podejścia. Kwestie techniczne: Poniższa analiza nie jest w żaden sposób sponsorowana Wybrałem najpopularniejsze preparaty – ale nie wszystkie, bo wpis nie miałby końca Kolejność preparatów w zestawieniu jest losowa Jeśli uważasz, że czegoś tutaj brakuje – napisz mi to proszę w komentarzu pod postem na blogu – bo komentarze w mediach społecznościowych (FB, Insta) uciekają. Będzie mi miło – jeśli pod wpisem – anonimowo – napiszesz co u Ciebie pomogło i jaki przebieg ma Twój przypadek – mam nadzieję, że takie relacje pozwolą nam odczarować ten temat i zdjąć to paskudne tabu. w końcu hemoroidy to powszechny problem. To do dzieła. Najpierw maści i kremy, później czopki. *** Maści i kremy Procto-Glyvenol krem doodbytniczy, lek OTC Skład w 1 g: 50 mg tribenozydu – substancja działająca przeciwzapalnie i ściągająco, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych i poprawia napięcie naczyniowe, 20 mg chlorowodorku likokainy – substancja o działaniu miejscowo znieczulającym, przynosi ulgę w świądzie i bólu. Pełny skład: substancje czynne: tribenozyd, chlorowodorek likokainy. Inne składniki leku: sorbitanu stearynian (Arlacel 60); makrogolu eter cetostearylowy (Cetomakrogol 1000); alkohol cetylowy; izopropylu palmitynian; parafina ciekła; metylu parahydroksybenzoesan; propylu parahydroksybenzoesan; sorbitol ciekły; niekrystalizujący; kwas stearynowy; woda oczyszczona. Dawkowanie: rano i wieczorem aż do ustąpienia ostrych objawów. Następnie dawkę można zmniejszyć stosując krem raz na dobę. Procto-Glyvenol – opinia Pana Tabletki Lek o działaniu przeciwzapalnym, miejscowo znieczulającym i ściągającym w postaci maści. Przyniesie ulgę od najbardziej dotkliwych objawów. *** Procto-Hemolan 20 g, krem doodbytniczy, lek OTC Skład w 1 g: 50 mg tribenozydu – substancja działająca przeciwzapalnie i ściągająco, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych i poprawia napięcie naczyniowe, 20 mg chlorowodorku lidokainy – substancja o działaniu miejscowo znieczulającym, przynosi ulgę w świądzie i bólu. Pełny skład: tribenozyd, chlorowodorek lidokainy, alkohol cetylowy, kwas stearynowy, parafina ciekła, izopropylu palmitynian, makrogolu eter cetostearylowy, sorbitanu stearynian, metylu parahydroksybenzoesan , propylu parahydroksybenzoesan , sorbitol, ciekły niekrystalizujący, woda oczyszczona. Dawkowanie: 2 razy na dobę – rano i wieczorem. Zaleca się stosowanie pasma 1 cm leku. Lek aplikować na miejsce zmienione chorobowo. Procto-Hemolan – opinia Pana Tabletki Jeśli chodzi o zawartość substancji aktywnych i ich dawkę to w przypadku tego leku jest podobnie jak u poprzednika. Substancja miejscowo znieczulająca obecna w leku przyniesie ulgę w bólu i świądzie. Oba leki różnią się natomiast substancjami pomocniczymi – substancje pomocnicze wykorzystane do produkcji takich kremów służą uzyskaniu odpowiedniej konsystencji, dobrej rozsmarowywalności czy temu, aby taki produkt utrzymywał się w miejscu aplikacji przez odpowiednio długi czas. Mają również wpływ na uwalnianie substancji czynnej, na jej wchłanianie – czyli mówiąc w skrócie – na jego działanie. Lek kupimy w tubie o mniejszej pojemności niż wspomnianego poprzednika, więc wystarczy na krócej. *** Proktis-M Plus 30 g, maść doodbytnicza, wyrób medyczny Pełny skład: wazelina biała, olej wazelinowy, glikol propylenowy, polidokanol, fitosomy escyno-β-sitosterolowe, fitosomy kwasu glicyryzynowego, BHT, parahydroksybenzoesan izopropylu, parahydroksybenzoesan izobutylu, parahydroksybenzoesan butylu, sól sodowa kwasu hialuronowego. Dawkowanie: stosować dwa razy dziennie, rano i wieczorem, jeżeli to możliwe najlepiej po wypróżnieniu. Proktis-M Plus – opinia Pana Tabletki Maść nie złagodzi bólu ani świądu, ale nawilży i zabezpieczy zmienione chorobowo miejsce, co przyspieszy proces leczenia i regeneracji. *** Aesculan 30 g, maść doodbytnicza, lek OTC Skład: 62,5 mg wyciągu suchego z kasztanowca – zmniejsza ból i świąd, uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne, wykazuje łagodne działanie przeciwzapalne, 5 mg lidokainy chlorowodorku – substancja o działaniu miejscowo znieczulającym, przynosi ulgę w świądzie i bólu. Pełny skład: wyciąg suchy z kory kasztanowca (Hippocastani corticis extractum siccum), lidokainy chlorowodorek (Lidocaini hydrochloridum), tanina, olejek eteryczny rumiankowy, makrogol 300, wazelina biała, lanolina, parafina ciekła, bronopol, woda oczyszczona. Dawkowanie: 2 – 3 razy dziennie, aż do ustąpienia ostrych objawów. Następnie dawkę można zmniejszyć stosując maść raz na dobę. Aesculan – opinia Pana Tabletki Jest to produkt leczniczy stosowany tradycyjnie, a skuteczność jego działania oparta jest wyłącznie na długim okresie stosowania i doświadczeniu. Występuje w postaci maści, może więc sprawiać wrażenie bardziej tłustego niż te dostępne w postaci kremu. Skład wzbogacony o balsam peruwiański o działaniu przeciwzapalnym i łagodzącym podrażnienia. Zawiera składniki, które złagodzą ból i świąd. *** Neo-Aesculan 30 g, żel doodbytniczy, lek OTC Skład w 1g: 50 mg wyciągu suchego z kasztanowca – zmniejsza ból, świąd i pieczenie, uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne, wykazuje łagodnie działanie przeciwzapalne, 5 mg lidokainy chlorowodorku – substancja o działaniu miejscowo znieczulającym, przynosi ulgę w świądzie i bólu. Pełny skład: wyciąg suchy z kory kasztanowca (Hippocastani corticis extractum siccum), lidokainy chlorowodorek (Lidocaini hydrochloridum), saponina (z Quillaja), olejek eteryczny rumiankowy, balsam peruwiański, karbomer, woda oczyszczona, sodu wodorotlenek, etylu parahydroksybenzoesan E214, bronopol. Dawkowanie: 2 – 3 razy dziennie, aż do ustąpienia ostrych objawów. Następnie dawkę można zmniejszyć stosując żel raz na dobę. Neo-Aesculan – opinia Pana Tabletki Lek, również stosowany tradycyjnie. Tym razem mamy do czynienia z inną jego postacią – nie maści, a żelu. Taka forma na pewno znajdzie swoich zwolenników, będzie mniej tłusty i mniej brudzący. Także łagodzi ból i świąd. *** Ruskorex 40 g, maść doodbytnicza, lek OTC Skład w 1 g: 10 mg ruskogeniny – substancja z grupy saponin, naturalnie występująca w dużych ilościach w kłączu ruszczyka kolczastego (Ruscus aculeatus). Działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i uszczelniająco na naczynia krwionośne. Dodatkowo obkurcza żyły oraz poprawia przepływ krwi zapobiegając jej zastojom. 10 mg chlorowodorku tetrakainy – substancja o działaniu miejscowo znieczulającym. Pełny skład: ruskogenina (Ruscogenin), tetrakaina (Tetracainum hydrochloridum), makrogol 4000,makrogol 400, glikol propylenowy, alkohol cetylowy, polisorbat 80, metylu parahydroksybenzoesan, propylu parahydroksybenzoesan, etylu parahydroksybenzoesan, zapach Eternal oraz woda oczyszczona. Dawkowanie: od 2 do 3 razy na dobę. Ruskorex – opinia Pana Tabletki Lek w postaci maści o działaniu kompleksowym – uśmierza ból i świąd oraz poprawia przepływ krwi żylnej, co ma bardzo istotne znaczenie w leczeniu choroby hemoroidalnej. *** Proktosanol 40 g maści, produkt leczniczy homeopatyczny Skład w 100 g: Hamamelis virginiana TM 9 g, Aloe D3 2 g, Paeonia officinalis D3 2 g Pełny skład: Hamamelis virginiana TM, Aloe D3, Paeonia officinalis D3, wodorotlenek sodu, 4-hydroksybenzoesan etylu, gliceryna, biała wazelina, ciekła parafina, polisorbat 60, monostearynian glicerolu, alkohol cetostearylowy, woda oczyszczona, imidazolidynylomocznik, kwas benzoesowy. Dawkowanie: 1-2 razy dziennie, w razie potrzeby częściej. Proktosanol – opinia Pana Tabletki Lek homeopatyczny – znacie moje zdanie ich temat (a dla tych z Was, którym jeszcze nie udało się dotrzeć do tego wpisu, w którym szerzej potraktowałem temat homeopatii – zapraszam na przerwę przy herbacie homeopatycznej). Chociaż w tym przypadku to preparat pseudo-homeopatyczny – bo zawiera klasyczny wyciąg z ziela rumianku – która ma właściwości przeciwzapalne i dezynfekujące. Aż ciężko coś takiego sklasyfikować 😉 Może sprawdzić się w roli produktu wspomagającego terapię – maść będzie działała natłuszczająco, łagodząco, ochronnie, dzięki czemu zabezpieczy zmienione chorobowo miejsce, co może korzystnie wpłynie na regenerację uszkodzonych tkanek i przyspieszy ten proces. *** Boiron Avenoc 30 g maść, produkt leczniczy homeopatyczny Skład w 100 g: Ficaria verna TM 0,01 g, Paeonia officinalis TM 0,01 g, Adrenalinum 3 DH 0,05 g, Chlorowodorek amyleiny 0,50 g. Pełny skład: Ficaria verna, Paeonia officinalis, adrenalinum, chlorowodorek amyleiny, lanolina, wazelina biała. Dawkowanie: 2 – 3 razy dziennie na zmienione chorobowo miejsca okolicy odbytu. Leczenie kontynuować jeszcze przez kilka dni po ustąpieniu objawów. Boiron Avenoc – opinia Pana Tabletki I kolejny przedstawiciel leków homeopatycznych. A właściwie pseudo-homeopatyczny – bo zawiera normalne, nierozcieńczone wyciągi ziołowe. Czyli to w zasadzie obejście systemu klasyfikacji produktów leczniczych. Traktuję go na takich samych zasadach. *** Czopki doodbytnicze Procto-Glyvenol, czopki 10 szt. czopki doodbtnicze, lek OTC Skład w 1 czopku: 400 mg tribenozydu – substancja działająca przeciwzapalnie i ściągająco, zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych i poprawia napięcie naczyniowe, 40 mg lidokainy – substancja o działaniu miejscowo znieczulającym, przynosi ulgę w świądzie i bólu. Pełny skład: tribenozyd, lidokaina, tłuszcz (Witepsol E85), tłuszcz (Witepsol W35). Dawkowanie: 1 czopek rano oraz 1 czopek wieczorem, aż do ustąpienia ostrych objawów. Następnie dawkę można zmniejszyć, stosując 1 czopek raz na dobę. Procto-Glyvenol, czopki – opinia Pana Tabletki Jest to kolejny lek. Połączenie działania przeciwbólowego, ściągającego i łagodnie przeciwzapalnego. Występuje też w wersji kremu – o czym wyżej. Wygodna alternatywa, dla osób, dla których stosowanie kremów doodbytnicznych jest uciążliwe. *** Procto-Hemolan Protect czopki doodbytnicze, lek OTC Skład w 1 czopku: 0,2 g galusanu bizmutu zasadowego – działa absorbująco, wysuszająco i odkażająco w zapaleniach skóry i ranach sączących. Ściąga, hamuje małe krwawienia, wzmacnia i uelastycznia błonę śluzową odbytu. 0,1 g tlenku cynku – działa ściągająco i wysuszająco, 0,15 g taniny – garbniki, działają ściągająco i przeciwzapalnie. Pełny skład: galusan bizmutu zasadowy, tlenek cynku, tanina, masło kakaowe oraz substancje pomocnicze: masło kakaowe. Dawkowanie: 1 czopek 1-2 razy dziennie. Procto-Hemolan Protect – opinia Pana Tabletki Lek, skoncentrowany na działaniu ściągającym i wysuszającym, z komponentą przeciwzapalną. Nie zawiera substancji miejscowo znieczulającej, więc jeśli zależy Ci szczególnie efekcie przeciwbólowym i przeciwświądowym to nie będzie to najlepszy wybór. *** Proktis M 10 szt., czopki doodbytnicze, wyrób medyczny Pełny skład: sól sodowa kwasu hialuronowego, Centella asiatica – wyciąg olejowy, wyciąg olejowy z nagietka, wyciąg olejowy z aloesu, olejek z drzewa herbacianego, glicerydy półsyntetyczne, BHT. Dawkowanie: 1 czopek wieczorem lub według wskazań lekarza. Proktis M – opinia Pana Tabletki Nie złagodzi bólu i świądu, ale może okazać się skuteczny jako leczenie wspomagające, przyspieszające gojenie i regenerację zmienionych chorobowo miejsc. *** Hemorectal 10 szt. czopki doodbytnicze, lek OTC Skład w 1 czopku: 42,4 mg bizmutu (III) galusanu zasadowego – działa absorbująco, wysuszająco i odkażająco w zapaleniach skóry i ranach sączących. Ściąga, hamuje małe krwawienia, wzmacnia i uelastycznia błonę śluzową odbytu. 17,4 mg bizmutu (III) tleneku, 0,6 mg bizmutu (III) oksyjodogalusanu, 17,4 mg rezorcynolu – wykazuje działanie przeciwbakteryjne, 357 mg kwasu borowego – działa przeciwzapalnie, wysuszająco, ściągająco, 212 mg tlenku cynku- wysusza i ściąga, 35,4 mg balsamu peruwiańskiego – działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, wspomaga gojenie uszkodzonej błony śluzowej i skóry. Uwaga! Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania na uszkodzoną lub otartą skórę, ponieważ rezorcynol i kwas borowy może ulec wchłonięciu. Pełny skład: substancje czynne: bizmutu (III) galusan zasadowy, bizmutu (III) tlenek, bizmutu (III) oksyjodogalusan, rezorcynol, kwas borowy, cynku tlenek, balsam peruwiański oraz substancje pomocnicze: lak czerwieni koszenilowej (E124), tłuszcz stały. Dawkowanie: 1 czopek przed snem. W cięższych przypadkach rano i wieczorem po 1 czopku. Hemorectal – opinia Pana Tabletki Kolejny lek w postaci czopków. Bez składnika przeciwbólowego. Jak zapewne zdążyliście zauważyć, producenci do przygotowania swoich produktów korzystają z różnych substancji aktywnych. Pomimo tego, że wykazują one inne mechanizmy działania, to z zamierzenia mają dawać ten sam efekt – i tak jak w przypadku leczenia hemoroidów będzie to przede wszystkim działanie łagodzące ból i świąd, przeciwzapalne, ściągające, wysuszające. Dzięki temu pacjenci choć na chwilę odczują ulgę. *** Hemorol 12 szt., czopki doodbytnicze, lek OTC Skład w 1 czopku: 50 mg wyciągu z rumianku – łagodzi podrażnienia, działa przeciwzapalnie, rozkurczająco, przeciwdrobnoustrojowo, wspomaga gojenie ran, 20 mg wyciągu z pokrzyku – działa znieczulająco, 80 mg złożonego wyciągu z ziela żarnowca, kory kasztanowca, kłącza pięciornika, ziela krwawnika, 100 mg benzokainy – substancja o działaniu miejscowo znieczulającym. Pełny skład: Chamomillae anthodii extractum spissum (3:1); ekstrahent woda oczyszczona 50mg, Belladonnae radicis extractum spissum (4:1); ekstrahent etanol 70% V/V 20mg, Extractum compositum spissum (4:1) ex: Cytisi scoparii herba, Hippocastani cortice, Tormentillae rhizomate, Millefolii herba; ekstrahent etanol 40% V/V 80mg, Benzocainum 100mg oraz substancje pomocnicze: glicerol (E422) 150mg, tłuszcz stały do 2g. Dawkowanie: 1 czopek na noc, w cięższych przypadkach 2-3 czopki w ciągu dnia. Hemorol – opinia Pana Tabletki Jest to produkt leczniczy stosowany tradycyjnie, a jego skuteczność opiera się na długim czasie stosowania i doświadczeniu. Lek z dużą zawartością wyciągów roślinnych o działaniu przeciwzapalnym, ściągającym, łagodzącym, usprawniającym przepływ żylny, a dodatkowo dzięki substancji miejscowo znieczulającej uśmierzy ból. *** Proktosedon 12 szt., czopki doodbytnicze, lek OTC Skład w 1 czopku: 5 mg hydrokortyzonu – działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowe, przeciwświądowe, 5 mg cynchokainy – substancja o działaniu miejscowo przeciwbólowym – jedena z najsilniej i najdłużej działających substancji miejscowo znieczulających, 10 mg neomycyny – antybiotyk, 10 mg eskuliny – hamuje krwawienia i zmniejsza obrzęki, redukuje stan zapalny, ból świąd. Pełny skład: subststabncje czynne: hydrokortyzon w postaci octanu (Hydrocortisonum), chlorowodorek cynchokainy (Cinchocaini hydrochloridum), siarczan neomycyny (Neomycini sulfas), eskulina w postaci półtorawodzianu oraz substancja pomocnicza: tłuszcz twardy (Witepsol). Dawkowanie: jeden czopek rano, jeden wieczorem oraz po każdym wypróżnieniu. Proktosedon – opinia Pana Tabletki Lek charakteryzujący się bardzo silnym działaniem przeciwbólowym. Dla osób o bardzo nasilonych objawach choroby hemoroidalnej. Jest też jednym z droższych produktów. *** UniGel Apotex Procto 5 szt., czopki doodbytnicze, wyrób medyczny Pełny skład: usieciowany kopolimer 2-hydroksyetylometakrylanu, który posiada polimerowo wiązane i sterycznie osłaniane grupy aminowe oraz Witepsol 25 W. Dawkowanie: 1 raz na dobę, najlepiej przed snem. UniGel Apotex Procto – opinia Pana Tabletki To również przykład produktu raczej do wspomagania, jako dodatek. Z nim nie pozbędziemy się świądu i bólu. *** Ruskorex, czopki 10 szt., czopki doodbytnicze, lek OTC Skład w 1 czopku: 25 mg ruskogeniny – substancja z grupy saponin, naturalnie występująca w dużych ilościach w kłączu ruszczyka kolczastego (Ruscus aculeatus). Działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i uszczelniająco na naczynia krwionośne. Dodatkowo obkurcza żyły oraz poprawia przepływ krwi zapobiegając jej zastojom. 25 mg tetrakainy chlorowodorku – substancja o działaniu miejscowo znieczulającym. Pełny skład: ruskogenina (Ruscogenin), tetrakaina (Tetracainum hydrochloridum), polisorbat 60, triglicerydy o średniej długości łańcucha, skrobię kukurydzianą, krzemionkę koloidalną bezwodną, tłuszcz stały. Dawkowanie: 1 czopek 1-2 razy na dobę. Ruskorex – opinia Pana Tabletki Odpowiednik Ruskorexu w maści. *** Doustne preparaty z diosminą Diohespan max 60 tabl., lek OTC Skład w 1 tabletce: 1000 mg zmikronizowanej diosminy – zwiększa napięcie żylne i działa ochronnie na naczynia, zmniejsza rozszerzalność naczyń żylnych oraz zastój krwi. Zmniejsza obrzęki i łagodzi objawy choroby żylnej; działa przeciwzapalnie. Badania naukowe nie dają jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy doustne stosowanie diosminy jest skuteczne w leczeniu hemoroidów [6, 7, 8]. Bez względu na to pacjentom poleca się jej zażywanie. Pełny skład: diosmina, alkohol poliwinylowy, kroskarmeloza sodowa, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Dawkowanie: Zazwyczaj stosowana dawka produktu leczniczego to 1 tabletka raz na dobę, podczas posiłku. Zaostrzenie dolegliwości dotyczących żylaków odbytu: 3 tabletki na dobę przez 4 dni, a następnie 2 tabletki na dobę przez kolejne 3 dni, podczas posiłków. Diohespan max – opinia Pana Tabletki W przypadku nasilonych objawów możemy sięgnąć po leki doustne z diosminą. Największą dostępną dawką jest 1000 mg diosminy. Warto zwrócić uwagę na intensywne dawkowanie w przypadku zaostrzeń hemoroidalnych. *** DIH 60 tabl. powlekanych, lek OTC Skład w 1 tabletce: 500 mg zmikronizowanej diosminy – zwiększa napięcie żylne i działa ochronnie na naczynia, zmniejsza rozszerzalność naczyń żylnych oraz zastój krwi. Zmniejsza obrzęki i łagodzi objawy choroby żylnej; działa przeciwzapalnie. Pełny skład: diosmina, celuloza mikrokrystaliczna, powidon , karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian. Otoczka Opadry IIPink 85F24220 o składzie: poliwinylowy alkohol, tytanu dwutlenek (E 171), Makrogol – PEG 3350, talk, żelaza tlenek żółty (E 172) oraz żelaza tlenek czerwony (E 172). Dawkowanie: Zwykle podaje się dwie tabletki na dobę podczas posiłku, tj. po 1 tabletce rano i wieczorem (co odpowiada podaniu dawki dobowej 1000 mg diosminy, w dwóch dawkach podzielonych po 500 mg). Jedynie w przypadkach zaostrzenia dolegliwości spowodowanych żylakami odbytu zaleca się podawanie większych dawek do 6 tabletek na dobę, tj. 2 razy na dobę po 3 tabletki przez 4 dni, a przez kolejne 3 dni: 4 tabletki na dobę, tj. 2 razy na dobę po 2 tabletki. DIH – opinia Pana Tabletki DIH to przykład leku z diosminą w dawce o połowę mniejszej, czyli 500 mg. W analizie umieściłem tylko dwa przykładowe preparaty z diosminą – dla zaznaczenia różnicy w dawce diosminy. Warto zwrócić uwagę na intensywne dawkowanie w przypadku zaostrzeń hemoroidalnych. *** Więcej preparatów w tabletkach – uszczelniających naczynia krwionośne – znajdziesz we wpisie na temat żylaków i ciężkich nóg. *** Co z apteki na hemoroidy? Co będzie najlepsze? Powtórzę jeszcze raz to ważne zdanie: Hemoroidy hemoroidom nie równe. Dużo zależy jakie to zmiany – wewnętrzne czy zewnętrzne, krwawiące czy nie. I czy to etap remisji czy zaostrzenia objawów. W tych różnych sytuacjach sprawdzą się różne preparaty – z różnym składem i w różnej formie podania. Dodatkowo, z moich obserwacji wynika, że Pacjenci różnie, bardzo subiektywnie reagują na różne leki – warto więc porozmawiać ze specjalistą – dobrać odpowiednie preparaty – i stosować je z taką szerszą perspektywą. Mam nadzieję, że ten powyższy wpis będzie właśnie pomocny w zdobyciu takiej szerszej perspektywy i ułatwi racjonalną farmakoterapię. Zachęcam również do poszerzonej diagnostyki – szczególnie w przypadku pojawienia się krwi w kale. I generalnie do zaniedbywania i nie-chowania-pod-dywan tego problemu. Naprawdę – mnóstwo osób ma hemoroidy – to bardzo powszechny problem. Nie warto obciążać się i krępować bzdurnym tabu. Serdeczności Pan Tabletka Marcin Blisko z tym tematem są związane kwestie żylaków, ciężkich nóg etc. – odsyłam do wpisu z wiedzą i analizą: Żylaki -czy można sobie z nimi skutecznie poradzić? Analiza produktów i opinie. Źródła: Alnso-Coello P., Castillejo M. M.: Office evaluation and treatment of hemorrhoids. The Journal of Family Practice, 2003, 52(5), 366-374. [dostęp dnia [dostęp dnia [dostęp dnia [dostęp dnia [dostęp dnia Diana G., Catanzaro M., Ferrara A., Ferrari P.: Activity of purified diosmin in the treatment of hemorrhoids. La Clinica Terapeutica, 2000, 151, 341-344. Vajrabukka T.: Clinical trial of oral diosmin (Daflon®) in the treatment of hemorrhoids. Diseases of the Colon&Rectum, 1992, 35, 1085-1088. Lyseng-Williamson K. A., Perry C. M.: Micronised purified flavonoid fraction: a review of its use in chronic venous insufficiency, venous ulcers and haemorrhoids. Drugs, 2003, 63(1), 71-100. O autorzeMarcin Korczykmgr farm. Marcin Korczyk - farmaceuta praktyk, twórca internetowy, key opinion leader, autor książki "Odporność. Czy Twoje dziecko może nie chorować?" Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego na wydziale farmaceutycznym. Po studiach pracował w aptece całodobowej w Nowym Sączu - i w trakcie pracy rozpoczął tworzenie bloga - zapisując odpowiedzi na najczęściej zadawane przez pacjentów pytania. Od czasu złożenia bloga w 2015 roku - do dziś - blog stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych i opiniotwórczych portali z wiedzą o racjonalnym stosowaniu leków i suplementacji. Podobne Te artykuły również mogą cię zainteresować „Prasa do zbierania ziół, roślin i kwiatów” – na rodzinne wycieczki Artykuły 31 lipca 2022 „Komar killer” – czyli naturalne sposoby na komary, meszki i inne… Artykuły 24 lipca 2022 Pan Tabletka i Eprus czyli „Lek recepturowy jest najlepszą wizytówką apteki”. Artykuły 22 lipca 2022 Reprintic – czy smocza krew odświeży Twój tatuaż? Analizy 19 lipca 2022 Ocet jabłkowy nie tylko jest niezastąpiony w kuchni jako dodatek do potraw. Jest naturalnym i tanim specyfikiem na wiele dolegliwości. Zawarty w occie jabłkowy kwas octowy pobudza geny odpowiedzialne za utlenianie kwasów tłuszczowych w wątrobie. Przyspiesza spalanie tłuszczu i zapewnia uczucie sytości na dłużej. Tym samym ocet jabłkowy jest pomocny w odchudzaniu. Regularnie spożywany powoduje zmniejszenie masy ciała. WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE OCTU JABŁKOWEGO❄ dzięki zawartości licznych składników mineralnych, mikroelementów (potas, fosfor, wapń, chlor, magnez, siarka, krzem, sód), kwasów organicznych (m in. kwas jabłkowy, octowy, mlekowy, cytrynowy), aminokwasów, substancji balastowych (pektyn), witamin (A, C, E, z grupy B, beta-karoten) reguluje w organizmie równowagę zasadowo-kwasową. ❄ oczyszcza organizm ze złogów i toksyn; działa odtruwająco, wzmacniająco, podnosi odporność organizmu.❄ poprawia stan naczyń krwionośnych.❄ pobudza metabolizm, przyspiesza spalanie tłuszczów, regularnie spożywany powoduje zmniejszenie masy ciała.❄ dzięki zawartości pektyn zapewnia uczucie sytości na dłużej, pomocny jest w odchudzaniu.❄ dzięki sporej zawartości potasu, który korzystnie wpływa na układ nerwowy, przeciwdziała miażdżycy oraz działa antyseptycznie.❄ działa profilaktycznie i leczniczo w przypadku wielu chorób jak: bóle i zawroty głowy, reumatyzm, meteoropatia, nadciśnienie, otyłość, choroby skórne, ogólne wyczerpanie organizmu. ZASTOSOWANIE WEWNĘTRZNE OCTU JABŁKOWEGO▌BÓLE GŁOWY – regularne spożywanie octu łagodzi a czasem usuwa migrenowe bóle głowy za sprawą oczyszczania organizmu ze złogów. Przyłożyć kompres na czoło lub kark z gazy namoczonej w roztworze ½ szklanki zimnej wody, 2 łyżeczek octu i 2 łyżeczek miodu.▌BÓLE GARDŁA, ANGINA – w przypadku bólu gardła i stanów zapalnych należy płukać roztworem 1 łyżki octu jabłkowego na 1/2 szklanki ciepłej wody 3-4 razy dziennie, następnie powoli wypić.▌OBFITE MIESIĄCZKI, HEMOROIDY, KRWOTOKI Z NOSA – codziennie rano na czczo pić 2 łyżeczki octu jabłkowego wymieszane w 1 szklance wody przegotowanej.▌ŻYLAKI – dobrze jest nacierać chore miejsca nierozcieńczonym octem oraz spożywać ocet 2 razy dziennie po 1 łyżce na szklankę wody na 15 minut przed posiłkiem.▌OPARZENIA (także słoneczne) – oparzone miejsce przecierać gazą nasączoną octem.▌NOCNA POTLIWOŚĆ – przed snem nacierać skórę octem jabłkowym.▌BEZSENNOŚĆ – po posiłku rano i wieczorem należy wypić 2 łyżeczki octu z 2 łyżeczkami miodu na ½ szklanki wody.▌CHOROBY STAWÓW (DNA MOCZANOWA, ARTRETYZM, RZS) – stosować 2x dziennie przez minimum 3 tygodnie podczas posiłków 4-5 łyżeczek nierozcieńczonego octu jabłkowego.▌NUDNOŚCI I WYMIOTY – należy wypić ½ szklanki wody z 1-2 łyżeczkami octu i 1-2 łyżeczkami miodu. Ocet jabłkowy jest również skuteczny w przypadku nudności w ciąży.▌PÓŁPASIEC – smarować chore i bolące miejsca nierozcieńczonym octem jabłkowym 4-5 razy dziennie.▌KASZEL – co godzinę podawać 1 łyżeczkę mikstury sporządzonej z 1 łyżki octu, 1 łyżki soku z cytryny i 1 łyżki miodu i 1 łyżeczki gliceryny.▌NIESTRAWNOŚĆ – po posiłku należy wypić 1 łyżkę octu rozpuszczoną ¼ szklanki wody gazowanej.▌ŁZAWIENIE OCZU – w szklance przegotowanej wody wymieszać 1 łyżeczkę octu jabłkowego i 1 kroplę jodyny. Pić 1 x dziennie przez 14 dni, następnie zmniejszyć częstotliwość 2 x na tydzień. U osób z chorą tarczycą nie stosować jodyny.▌NADCIŚNIENIE – do szklanki wody przegotowanej dodać 1 łyżkę octu jabłkowego i 1 łyżeczkę miodu. Pić codziennie rano na czczo oraz wieczorem 2 godziny po kolacji. Miksturę stosować przez dłuższy okres czasu. ▌ODCHUDZANIE – w szklance ciepłej wody wymieszać 2 łyżeczki octu jabłkowego i małą szczyptę soli. Pić 2 x dziennie 10-15 minut przed posiłkiem. Pijąc regularnie tę miksturę przez dłuższy okres czasu można zrzucić w 1,5-2 kg miesięcznie. JAK SPOŻYWAĆ OCET JABŁKOWY?Zaleca się rano wypijać na czczo 1 łyżkę octu jabłkowego z dodatkiem 1-2 łyżeczek miodu rozmieszanych 1/2 -1 szklanki wody. Taki napój stawia na nogi, dodaje energii i oczyszcza z toksyn. Ocet w powyższej dawce spożywa się 2 razy dziennie przed posiłkami, a w przypadku odchudzania 3 razy. Po dłuższym czasie stosowania dobrze jest zrobić do stosowania octu jabłkowego i możliwe skutki uboczne: Octu jabłkowego nie powinny spożywać osoby cierpiące na chorobę wrzodową i stany zapalne żołądka. Chorzy na cukrzycę powinni skonsultować przyjmowanie octu jabłkowego z lekarzem. Ocet jabłkowy stosowany przez dłuższy czas może uszkadzać szkliwo. Dlatego powinno się robić przerwy w jego stosowaniu. Ocet jabłkowy spożywany w nadmiernych ilościach może powodować podrażnienia jego błony śluzowej żołądka i jego JABŁKOWY NA ODCHUDZANIEOcet jabłkowy jest pomocny dla osób pragnących zrzucić zbędne kilogramy. Spożywany z wodą i miodem przed każdym posiłkiem, skutecznie zwiększa uczucie sytości, dzięki czemu zjadamy mniej. Ocet jabłkowy sprzyja odchudzaniu, gdyż reguluje poziom glukozy we krwi oraz zmniejsza wydzielanie insuliny. Dla zadowalających rezultatów odchudzania powinno się przyjmować ocet jabłkowy najlepiej 2-3 razy dziennie (rano na czczo, przed obiadem oraz przed snem). Sam ocet jabłkowy nie sprawi, że schudniemy. Oczywiście jedynie w połączeniu z odpowiednią dietą i zwiększoną aktywnością fizyczną.<< Zobacz też: Tonik z octu jabłkowego na z octu jabłkowego na Apteka Natury. Poradnik Zdrowia, Warszawa 2005. M. Tombak, Droga do zdrowia, Łódź 2004.

ocet jabłkowy na hemoroidy opinie